Na naszych oczach rozgrywa się dramat. Dramat człowieka samotnego, wielkiego, ideowca i twórcy niedoszłego nowego modelu państwa.

Media „zabawiają” się sprawą wypadku pod Grenoble, a my, mężczyźni w szczególności, powinniśmy sobie rwać włosy z głowy – bo EURO 2012 pewnie nie będzie.

Wieszczyłem już wielokrotnie odejście Tadeusza Rydzyka z Radia Maryja, albo przynajmniej – jego zamilknięcie. Ale okazuje się, że to co o sobie sądzę, że jestem racjonalistą – muszę chyba sobie spokojnie przepowiedzieć jeszcze raz i zastanowić się – myślę kategoriami racjonalizmu, czy tylko kategoriami... przyzwoitości?

Mamy chwilowe zawieszenie broni politycznej w kraju, z okazji żałoby po katastrofie autokarowej we Francji – możemy więc poruszyć temat zastępczy. Dla mnie zastępczy, bo jak internet i niektóre media, te „prawdziwie polskie” pokazują – temat główny.

W polskiej rzeczywistości tak się utarło, że każda nowa ekipa próbuje kształtować przestrzeń polityczną wokół siebie jak najwygodniej i jak najlepiej.

W Polsce u władzy nie mamy żadnej prawicy – w naszym kraju rządzi formacja neokomunistyczna, wsparta populistami i operetkowymi quasi nacjonalistami.

Co się dokładnie wydarzyło 6 lipca? Cała ta sprawa jest dziwna i od samego początku obfituje w znaki zapytania.

Zamiast zajmować się walką z ubóstwem czy bezrobociem, władza rozbudowuje instytucje policyjne i prokuratorskie. W ten sposób rząd marginalizuje kwestie społeczno-ekonomiczne, a jego polityka sprowadza się do tropienia afer i spisków.

Jednym z czołowych postulatów Prawa i Sprawiedliwości, obok pustych haseł o "Polsce socjalnej", była "Rewolucja moralna". Już sama terminologia zaskakuje - partia konserwatywna, odwołująca się do tradycji, występuje z propozycją rewolucji.

W kręgach lewicowych od dłuższego czasu modny stał się temat "alterglobalizmu". Pojawiła się masa publikacji dotyczących tego zjawiska, organizowane są liczne konferencje, a także protesty samych alterglobalistów.