Kilka miesięcy temu, rano, w drodze do pracy minąłem wóz. Zwykły wiejski wóz konny, stary, drewniany. Z siedzącym na przodzie zgarbionym woźnicą, z tygodniowym zarostem, trzymającym w ręku bat, w waciaku, czapce. I z koniem.

Kiedy mam się wybrać ze swojej małej mieściny do pobliskiej stolicy, zawsze jest to dla mnie męcząca podroż pod kilkoma względami.

Refleksja nad słowem ''kocham'',a właściwie nad jego używaniem,może bezcelowe i głupie ale wiele w tym prawdy...