Latanie to nie jest dla nas – ludzi – stan normalny. Skrzydeł nie mamy z jakiegoś określonego powodu. Jednak łamiemy prawa natury i odbywamy podniebne podróże. Robimy to nie bez lęku i pewnego dyskomfortu.

Któż z nas nie wie co to znaczy marzyć ? Bujać w obłokach, myśleć o niebieskich migdałach... Niektórzy poprzestają na tym, inni zamieniają swoje najskrytsze pragnienia w rzeczywistość.

Jakie cechy charakteru nas wyniszczają? Odpowiedź jest tak prosta . . .

Nie będę ukrywać tytuł artykułu jest prowokacją i zamierzeniem, by wzbudzić dyskusję. Pozwoliłam sobie puścić wodze fantazji przy jednoczesnym wzięciu pod uwagę historii Kościoła Katolickiego. W konsekwencji odpowiedź na postawione przeze mnie pytania.