Także tytuły były podobne i w dramatycznym tonie – „Porywacz Olewnika podciął sobie gardło w areszcie”.
Ponieważ w ostatnich latach wydarzyło się zbyt wiele (jak na przypadki) samobójstw związanych ze sprawą jednego z najgłośniejszych zabójstw w Polsce, przeto odruch tysięcy internautów a czytelników był oczywisty i przewidywalny przez owe media, zatem... zaplanowany. Niemal wszyscy klikają na taki elektryzujący tytuł i o jakiej to się rewelacji dowiadują?
Ano, że jeden z porywaczy Krzysztofa Olewnika, rozciął sobie gardło i brzuch. Brzmi to makabrycznie, ale rzeczniczka Służby Więziennej bagatelizuje sprawę – „Witkowski za pomocą plastikowego nożyka, który jest rozdawany przy posiłkach, przeciął powłoki skórne na szyi. Odmówił zszycia ran, które były powierzchowne”.
Służba Więzienna uznała samookaleczenie za próbę "awansu" w więziennych strukturach, nie za próbę samobójczą. Miało to wykazać, że jest solidnym gościem w ramach podkultury grypsujących.
O incydencie zawiadomiono wtedy sąd, który sądził porywaczy i morderców Olewnika, natomiast (zdaniem rzeczniczki) - o tak drobnych rzeczach nie informuje się ministra i mediów.
Przeciętny Polak czytając o podcięciu sobie gardła, jest przekonany, że chodzi o samobójstwo, ale z tekstu wynika, że nie tylko skazaniec przeżył, ale że ma się dobrze, choć pociął sobie jeszcze inne części ciała i to za pomocą nożyka... z plastyku, co dodatkowo kojarzy się z infantylnym podejściem do zagadnienia przez więźnia, choć może niesłusznie, wszak znane są plastyki (raczej nie ‘plastiki’) o własnościach konkurujących ze stalą.
Na pytanie, dlaczego opinia publiczna dowiedziała się o tym dopiero teraz, rzeczniczka stwierdziła, że nie widzi powodu, żeby informować o każdym wydarzeniu dziejącym się w wiezieniu i że o zdarzeniu zostały poinformowane odpowiednie służby. Tyż racja!
A ze strony mediów mamy klasyczny przykład dziennikarskiego nadużycia, bowiem podano tę informację jako najważniejszą nowinkę (a nawet jako hit dnia!), podczas gdy do zdarzenia doszło w... kwietniu 2008 roku.
Czy tego typu wprowadzanie w błąd czytelników portali jest etyczne? Czy komisja etyki powinna napiętnować manipulacje polegające na podawaniu tytułów sugerujących bardziej dramatyczny przebieg wydarzeń a ponadto wywołujące wrażenie ich zaistnienia w ostatnich godzinach, podczas gdy w istocie miały miejsce znacznie wcześniej?