Skąd taka cyniczna wzmianka o „światku sztuki”? Przecież to głównie artyści tworzą kulturę narodową! Tak, ale nie tylko. Dyplomowani magistrowie sztuki znani z prasy i telewizji, a czasem nawet z innych mediów, przysłaniają często swoją przebojowością dziesiątki tysięcy osób, bez których sztuka polska nie byłaby tym, czym jest. Muzy, kuratorzy, studenci, amatorzy, dyletanci, modelki, miłośnicy, dziennikarze, bywalcy, wykładowcy, internauci, fotoreporterzy, urzędnicy sztuki - z różnych powodów budzą mieszane uczucia, ale stanowią rdzeń przedstawianych w serwisie sylwetek. Sami tytułowi artyści oczywiście również się pojawiają - pojedynczo i grupami, z psami, rodzinami, wykładowcami, kochankami i naśladowcami. Być może celem artysta.fe.pl zdaje się urzeczywistnianie „zasady krążenia elit" wg Vilfredo Pareto. Skoro zawodowi artyści plastycy zajmują się psychologią, terapią, wychowaniem społeczeństwa, ktoś rzeczywiście musi się zająć ratowaniem piękna, a zaczynają się tym w coraz większym stopniu zajmować amatorzy.

Autorzy serwisu, choć czasem wyrozumiali, zwykle bezlitośnie krytykują amatorów, profesjonalistów, a nawet siebie - prezentacje nie są wolne od sardonicznych czy wręcz sarkastycznych wstawek i zawierają bardzo subiektywne oceny redaktorów. Przez takie podejście jasnym jest, że choć serwis zawiera ponad 300 haseł, a każdego tygodnia dodawane są nowe, to taką krytykę trzeba przyjmować z należnym przymrużeniem oka, a cały serwis próbuje uczyć śmiechu skierowanego we własną stronę. Choć pozostałe działy: „ucieczki”, „miejsca” czy „szkoły” również pozostają w powijakach, witryna jest ciekawą alternatywą w polskim necie.

Pierwszy marszand, jaki opiekował się J.M. Basquiat'em, powiedział kiedyś: „Artystów nie wolno chwalić, bo zaraz coś zmieniają”. Zatem nie chwalmy ani artystów, ani serwisu www.artysta.fe.pl, ale przyłączmy się do rozwoju tej alternatywnej kroniki kultury polskiej i patrzmy uważnie. Co też z tego wyrośnie?