czyszczę
dzisiaj
teraz
w sobie
pewne
ścieżki
zmorki
złości
daję
sobie
teraz
właśnie
oceany
uległości
milczę
sobie
właśnie
teraz
nikt nie żąda
nikt nie rości
kładę
w sobie
teraz
właśnie
prześcieradło
łagodności
jakby
w uszach
szumu
wiązka
przeeeleciała
tak bez związku
jakbym
oczy
zgubił
w trawie
na letniej
po sen
wyprawie
jakby
cisza
ta
z najgłębszych
wprowadziła
spokój
większy
jakbym
leciał
jakbym
krążył
zdążył
czy
nawet
nie zdążył...
dam Ci wszystko
z tych drobiazgów
kiedyś oddam
cały spokój
tak też
sobie marzę cicho
gdy z gracją
płyniesz przez pokój...