Edukacja kojarzy się na ogół ze szkołą, ze żmudnym procesem nauki, z "wkuwaniem" i obowiązkiem odrabiania zadań domowych. I chociaż na początku naszej przygody ze szkołą, edukacja jawi się jako stres z powodu ustawicznego nagabywania rodziców, zmuszających do wiedzy i postępów w nauce, to z czasem, w życiu "dorosłym", łatwo się przekonać, że ta "niezrozumiała" troska dorosłych o edukację dzieci, nierzadko w znoju i trudzie, bo przecież nie wszystkim idzie jak z płatka, jest bodaj najważniejszym obowiązkiem dorosłych wobec młodego pokolenia. Najmilej i najszybciej upływa czas podczas zabaw i poza szkołą. Czas spędzany po szkole, w gronie kolegów i koleżanek, spacery po ulicach, dom rodzinny, czytanie ulubionych książek, gry komputerowe czy sport, to też edukacja. Nie można żyć bez edukacji, czy obok niej. Czasami wiedza zdobyta w domu, na "ulicy", jak również w gronie kolegów z osiedla, nie ma nic wspólnego z wiedzą w pozytywnym znaczeniu tego słowa, chociaż to też jest pewna wiedza o życiu.

Młodzi ludzie, zostawieni bez należytej opieki, chętnie utożsamiają się z marginesem społecznym, który pozornie wydaje się być wolny i niezależny. Atrakcyjny i kolorowy. Gniew i konformizm, to nierzadko skuteczne środki młodzieńczej transformacji. Nie zawsze są jednak używane w słusznej sprawie i z uczciwych pobudek. Tak, jak system operacyjny w komputerze jest niezbędny do jego poprawnej pracy, tak dla człowieka potrzebne są określone zasady, bez których normalna egzystencja wydaje się być niemożliwa. Normalne życie, bez jakichkolwiek zasad, w jakiejkolwiek dziedzinie jest nierealne, i chociaż nie zawsze, i nie wszystkie zasady są "mądre", fakt, że obowiązują wszystkich bez wyjątku jest najważniejszy! I to jest naczelna zasada wszystkich zasad! Zycie bez zasad, to piekło pełne strachu, stresu i niepewności.

Do wychowania dzieci należy podchodzić poważnie i konsekwentnie. Powiedzenie, że jakoś to będzie, to kosztowna rezygnacja z całego programu dóbr i możliwości, mogąca niejedno normalne życie doprowadzić do ruiny moralnej i psychicznej. Wiadomo wszystkim, że najlepszym uniwersytetem życia jest ...samo życie! To bezpłatny, ale niekiedy bardzo kosztowny sposób nauki. To za mało, aby ukształtować młode, krnąbrne pokolenie.
Prawidłowy rozwój młodego człowieka potrzebuje prawidłowego rozwoju młodej i podatnej na wszelkie zawirowania psychiki. Zakaz sprzedaży gier komputerowych z elementami przemocy, to pomysł godny uwagi, podobnie jak zakaz sprzedaży alkoholu nieletnim, mimo, że i tak grają, i tęgo piją. Chodzi o zasady i dezaprobatę z powodu ogólnej dostępności nieodpowiednich artykułów dla młodzieży. To ważny element wychowawczy i ostrzeżenie przed niebezpiecznym obszarem, nie tylko dla młodych ludzi, lecz przede wszystkim dla rodziców, którzy muszą mieć świadomość zagrożeń degenerujących nie tylko ciało, ale i stan psychiczny swoich pociech, bo psychika jest jak rodzaj serum potrzebnego do prawidłowego funkcjonowania człowieka-to tarcza konieczna w życiu jak... rycerzowi zbroja w walce.