Autoagresja to działanie mające na celu spowodowanie sobie psychicznej albo fizycznej szkody. Wynika z zaburzenia instynktu samozachowawczego, co wyraża się tendencją do samouszkodzeń, mogących zagrażać życiu (zob. autodestrukcja). Autoagresja bywa elementem takich zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, jak borderline, psychopatia, czy schizofrenia.
Coraz więcej osób robi to niestety dla "szpanu". Można zastanawiać się, co w tym takiego fajnego? Nastolatki twierdzą, że na "topie" jest bycie buntownikiem. Lecz są też ludzie, którzy tną się z poważniejszych problemów; problemy w rodzinie, szkole, towarzystwie. To wszystko może prowadzić do załamania nerwowego lub autoagresji, w większości przypadków do tego drugiego.
Ten problem wraca, jeśli nie jest dobrze wyleczony. Pomóc tu może psycholog lub poważna rozmowa z kimś bliskim, kimś, kto zrozumie tą sytuację.

Jeśli jest się w wieku szkolnym, dobrze jest również na początek porozmawiać o tym z pedagogiem.

Gdy zapytamy osobę z problemem autoagresji, dlaczego to robi, najczęściej odpowie:
Nienawidzę się,
Nienawidzę rodziców,
Rodzice nienawidzą mnie,
Ludzie mnie ignorują,
Ludzie mnie krytykują,
Jestem o wszystko oskarżany,
Uczucie nicości.
Te powody mogą nam się wydawać błahe lub urojone. Często tak jest, ale nie zawsze! Jeśli zauważymy takie objawy, trzeba pomóc natychmiast ponieważ osoba z takim problemem jest zamknięta w sobie i nie ufa innym!