Masyw Ślęży położony jest na Dolnym Śląsku , zalicza się go do Pasma Sudetów. Jest to bardzo ciekawe miejsce, nie tylko ze względów krajobrazowych czy geologicznych, ale i archeologicznych oraz kulturowych. Najwyższym szczytem masywu górującym nad Niziną Śląską jest Ślęża, której wysokość wynosi 718 m.n.p.m, pozostałe szczyty takie jak Radunia 573 m.n.p.m., Wieżyca 415 m.n.p.m oraz Gozdnica 318 m.n.pm, są równie ważne z wielu powodów znajdują się na nich obiekty związane ze starożytnymi kultami religijnymi.

Przez wieki na temat góry Ślęzy różnie się wypowiadano, niejednokrotnie generowano za jej sprawą poglądy, które często są odmienne od rzeczywistości historycznej, dziś w dobie podejścia popularnonaukowego, postmodernizmu i kulturowej mody na neopogaństwo Ślęża staje się jednym z tematów pseudonauki, która, to próbuje naciągać historię do swoich celów, upatrując w „Śląskim Olimpie” prężnego ośrodka pogańskiej kultury celtyckiej. W naukowej debacie udowodniono jednak, że zabytki materialne oraz pozostałości w postaci wałów czy znaków krzyża etc., nie są pochodzenia celtyckiego a Górno Łużyckiego. Trzeba pamiętać, że ludzie nie potrafią być obiektywni. W czasach gdy Dolny Śląsk wraz ze Ślężą należał do Niemiec, naukowcy niemieccy forsowali tezę, że góra była ośrodkiem kultu ludów germańskich. Polscy naukowcy również próbowali zakwalifikować prastary lud „ślężański” jako słowiański, ale jak w poprzednim przypadku tezy te wynikały z narodowych nacjonalizmów, które pragnęły za wszelką cenę udowodnić do kogo należy rodowód tych ziem. Niekiedy badacze z racji zawodowych spaczeń; np. J.Rosen-Przeworska, specjalizująca się w kulturze Celtów ( mocno optowała za tym, że Ślęże w znaczeniu przeszłości należy im przypisać), reklamują swoje zainteresowania tak mocno, że wytwarza, to niemal mit, który wprowadza zawirowania w odczytaniu dziejów, a z drugiej strony bardzo odpowiada pseudo-historycznym miłośnikom neopogaństwa.


Etymologia nazwy Ślęża nie jest do końca przypisana. Niemcy wywodzili nazwę: Steinhauser, Vasmer, od plemienia Silingów, Polacy uważają, że nazwa pochodzi od wyrazu „ślęga” co oznacza: mokra pogoda, błoto. W rejonie Masywu często padają deszcze, a czasem występuję piękne zjawisko górowania wierzchołka szczytu Ślęży ponad chmurami, wówczas rzeczywiście osoba będąca na szczycie może odczuwać wrażenie, że jest w rzeczywistości wyizolowanej na takiej zasadzie wiele wierzchołków górskich było w okresie pogańskim uważanych za „święte góry”.