Jubilatowi wręczona zostanie księga pamiątkowa „Polonistyczne drogi”, na którą złożyły się teksty przyjaciół i uczniów Profesora. Początek uroczystości o godz. 15.00.
Władysław Sawrycki urodził się 1 listopada 1937 r. w Baranowiczach – mieście leżącym obecnie w granicach Białorusi. W 1954 roku po ukończeniu liceum ogólnokształcącego rozpoczął pracę w Powiatowym Domu Kultury w Starogardzie Gdańskim jako instruktor kulturalny. Studia na filologii polskiej na UMK ukończył w 1962 r. („Słowotwórstwo w powieści Nienasycenie Stanisława Ignacego Witkiewicza”). Przez następnych dziesięć lat (1962 – 1972) przyszły badacz uczył młodzież języka polskiego w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym (obecnie Zespół Szkół Mechanicznych, Elektrycznych i Elektronicznych im. prof. Sylwestra Kaliskiego w Toruniu), którego historię opracował w książce (1985) Zespół Szkół Mechanicznych i Elektrycznych w Toruniu: 1945-1985. Prace na UMK rozpoczął w 1973 roku. Obecnie pełni funkcję kierownika Zakładu Metodyki Nauczania Literatury i Języka Polskiego w Instytucie Literatury Polskiej.

Profesorowi Sawryckiemu – jako wiernemu kontynuatorowi zainteresowań swojego mistrza, Konrada Górskiego – bliska jest tradycja badań nad formą dźwiękową literatury, szczególnie poezji. Z inicjatywy Jubilata powstało studenckie koło recytatorów „Heksametr”, działające na toruńskim Uniwersytecie od roku 1998. Miłośnicy żywego słowa mają w swoim repertuarze nie tylko klasyków, z Eneidą w oryginale włącznie, romantyków (Sonety krymskie Adama Mickiewicza, wielkie monologi romantyczne), ale również poezję współczesną – wiersze Zbigniewa Herberta i Mirona Białoszewskiego.

Świadectwem zainteresowań recytatorskich prof. Sawryckiego jest organizacja cyklicznych konferencji naukowych pod wspólnym tytułem „Problematyka tekstu głosowo interpretowanego” (do tej pory odbyły się trzy i na wrzesień 2008 roku planowana jest następna), jak również pełnienie przez wiele lat funkcji jurora w konkursach recytatorskich i krasomówczych szczebla wojewódzkiego (Toruń, Włocławek) oraz ogólnopolskiego (Golub-Dobrzyń). Profesor opracował także dla studentów polonistyki i pedagogiki skrypt Kultura żywego słowa (1985). Dwie jego książki – Współtwórcy szkolnej polonistyki dwudziestolecia międzywojennego. Kazimierz Wóycicki, Konstanty Wojciechowski, Juliusz Kleiner, Konrad Górski (praca doktorska pisana pod kierunkiem prof. dr. hab. Konrada Górskiego, 1984) i Wiedza o literaturze w szkolnej refleksji polonistycznej w latach 1869 – 1939 (rozprawa habilitacyjna, 1993) – stały się ważne dla rozwoju badań nad dziejami polonistyki szkolnej.