Obszar miejski z pewnością jest organizmem żywym i tak jak każdy organizm posiada serce, które pompuje krew, a w przypadku miasta przemieszcza ludzi z miejsca na miejsce. Serce posiłkuje się żyłami i arteriami, w mieście mamy transport publiczny.

Już od kilkunastu lat zauważalny jest w Polsce wzrost liczby samochodów osobowych, jest to związane z ich ceną jak i z dostępnością. Niestety przepustowość dróg miejskich jest ograniczona. Największe skupiska pojazdów komunikacji prywatnej znajdują się właśnie w miastach. Można to zaobserwować w większości miast Polski. Przyjeżdżając pod jakieś blokowisko widać, że w porach szczytu nie ma wolnego miejsca parkingowego. Z tych prostych obserwacji widać, że sytuacja zmierza do zawału czyli zakorkowania dróg miasta. Jak do tego nie dopuścić? Otóż mamy kilka rozwiązań które zastosowane zostały w krajach, które już wcześniej spotkały się z tym samym problemem. Postaram się przytoczyć kilka rozwiązań stosowanych, oczywiście nie sposób wspomnieć tu wszystkich, ale przynajmniej część:

1. Ograniczone strefy wjazdu (Congestion charging) - polega to na okresowym zamknięciu dla ruchu osobowego i ciężarowego wrażliwych miejsc miasta, są to głównie okolice centrum. Ograniczenie może też być stosowane poprzez wprowadzenie opłaty za wjazd w daną część miasta w określonych porach dnia.



2. Systemy przesiadkowo-parkingowe (Park&Ride, Park&Walk, Park&Bike) są to obszary parkingowe zazwyczaj na obrzeżach miast mogące pomieścić znaczną ilość pojazdów indywidualnych. Parkingi te są scalone z miejscami przesiadkowymi na różne środki transportu zbiorowego jak metro, autobus, tramwaj, kolej. Celem tego systemu jest zaproponowanie użytkownikowi samochodu prywatnego skorzystania z transportu publicznego wewnątrz miasta.



3. Wydzielenie komunikacji publicznej z ruchu miejskiego polegające albo na wydzieleniu infrastrukturalnym - jak na przykład odosobnione torowisko wzdłóż jezdni, przejazd pod ziemią i inne, bądź na wydzieleniu systemowym - czyli organizację sygnalizacji świetlnej w taki sposób, aby pojazdy komunikacji publicznej miały priorytet w przejeździe w miejscach wrażliwych (skrzyżowania) bądź w trakcie normalnej jazdy na wydzielonym pasie ruchu.