Codziennie zadaję sobie to pytanie słuchając opowieści kobiet, zwierzenia dziewczyn na blogu. Nie jestem w stanie udzielić takiej odpowiedzi. To pytania retoryczne. Każdy człowiek jest inny, każdy inaczej reaguje na ból. Mówi się, że jedynie prawdziwa miłość pokona wszystko i doprowadzi do szczęścia. Ale teraz, czy miłość ta dotyczy jednej czy dwóch osób? Bo czy dziewczyna może być szczęśliwa darząc chłopaka miłością nieodwzajemnioną? Samotne dziewczyny zastanawiają się czy prawdziwa miłość naprawdę istnieje. Rozejrzyjcie się dookoła. Ile jest par, ile małżeństw, które są szczęśliwe. Każda z osobna musi poczekać na swoją kolej nim dozna uczucia w pełni szczęśliwego. Wierzę w coś takiego jak przeznaczenie. Ale wierzę również, że można z nim walczyć. Nie zdobędzie się za wszelką cenę szczęścia, ale można się o nie postarać walcząc na uczciwych warunkach. Raz porządnie zranionemu człowiekowi ciężko jest kolejny raz zaufać. Czy można się pozbyć tego braku? Jeżeli tak to w jaki sposób? Nie wynaleziono jeszcze takiej tabletki, która wyleczyła by cierpienie z powodu zawodu miłosnego. Nie zmusi się człowieka do korzystania z życia, jeżeli ten sam tego nie chce. Najlepszym lekarstwem, najbardziej popularnym i zarazem najdroższym jest czas. Dlaczego najdroższym? Odpowiedź jest oczywista, długa droga po kolcach dzikiej róży jest do przebycia przez cierpiącego. Innym dobrym lekarstwem na starą miłość jest nowa. Nie często jednak się sprawdza, czasem zdarza się, że jest chwilowym antidotum, do którego człowiek przyzwyczaja się do tego stopnia, że w końcu przestaje na nie reagować, po czym wraca ból i wszelkie troski.
Może niektórym pisane jest być singlem? Dlaczego czujemy dreszcze słysząc to słowo? Wystarczy nauczyć się z tym żyć, bo przecież nie wszystkim uda się zachorować na amnezję :)