Jesienią pojawia się w miastach i w obszarach zabudowy mieszkalnej nowe źródło hałasu, jakim są nowoczesne grabie do zgarniania liści. Współczesne grabie zwane dmuchawą do liści to, zdaniem wielu osób zajmujących się utrzymaniem terenów zielonych, nowoczesne narządzie pielęgnacji terenów, na których gromadzą się liście spadające z drzew. Urządzenia te emitują hałas na poziomie od 94 do 106 decybeli, co jest bardzo wysokim poziomem porównywalnym z hałasem karetki pogotowia jadącej na sygnale. Taki hałas szkodliwie wpływa na pracownika obsługującego tę dmuchawę. Dźwięki te są uciążliwe dla mieszkańców miast korzystających jesienią z ogólnodostępnych, zielonych terenów miejskich. Hałas o takim poziomie jest dobrze słyszalny nawet przy zamkniętych oknach w domach otaczających tereny, na których korzysta sie z tych urządzeń.

Sprzątanie liści w parkach, czy na ulicach tymi współczesnymi grabiami nie jest bardziej efektywne od używania starych, dobrze wszystkim znanych stalowych grabi z zębami. Może jednak dla włodarzy miasta celem sprzątania liści dmuchawami jest pokazanie mieszkańcom aktywności służb miejskich spychając na dalszy plan potrzeby mieszkańców korzystania z cichszej enklawy zieleni? Hałasem dmuchaw o poziomie 100 decybeli dobrze sygnalizuje się pracowitość pracowników zieleni miejskiej, gdyż słychać ich w całym parku i jego okolicy.

Z ergonomiczno-ekonomicznego punktu widzenia dziwi kupowanie przez służby miejskie tych hałaśliwych urządzeń. Nie dość, że narzędzia są kosztowne w zakupie, mało wydajne w pracy i drogie w eksploatacji, to efektem ubocznym jest zanieczyszczanie środowiska hałasem i spalinami, a w przyszłości będzie nim również wypłacanie pracownikom odszkodowań za utratę słuchu. Marzy się powrót do starych grabi niehałasujących i nieemitujących spalin, dzięki którym pracownicy mogą polepszyć tężyznę fizyczną, a spacerowicze odpocząć w spokoju w parku.