Zapis dokonywanych przez nas operacji gospodarczych w formie przychodów i rozchodów nosi miano podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W skrócie nazywana „KPiR”, księga przychodów i rozchodów stanowi najpopularniejsza formę księgowości. Rachunkowość swojej firmy możesz prowadzić samodzielnie lub za pośrednictwem biura rachunkowego.
Obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów obejmuje:

• Osoby fizyczne,

• Spółki cywilne osób fizycznych,

• Spółki jawne osób fizycznych,

• Spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą.

  

Dodatkowo, obowiązek prowadzenia księgi przychodów i rozchodów dotyczy również osób:

• Które wykonują działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów,

• Które prowadzą działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg,

• Duchownych, które zrzekły się opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego.
Obowiązek prowadzenia powyższej księgi nie dotyczy natomiast osób, które:

• Opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych,

• Wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym,

• Wykonują zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim,

• Dokonują sprzedaży środków trwałych po likwidacji działalności.
Należy zwrócić uwagę, że podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Księgę uważa się za rzetelną, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Księgę przychodów i rozchodów uznaje się za rzetelną także, gdy:

• Niewpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodu nie przekraczają łącznie 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej stwierdził te błędy, lub

• Brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie księgi, lub

• Błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny, lub

• Podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w księdze przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego lub przez organ kontroli skarbowej, lub

• Błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe.

Ważną informacją jest fakt, iż zapisów w księdze dokonywać należy w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.