Rekompensują sobie te ograniczenia własnymi społecznymi grami i zwyczajami . Gra toczy się o to kto jest lepszy i wartościowszy wg. z góry określonych kryteriów jakimi są np. dobra materialne , wykształcenie , praca , wygląd , sposób zachowania się i opinia środowisk opiniotwórczych w postaci osobników do tego kompetentnych czyli sąsiadek . W grze tej wszystko się liczy i jest z góry określone np. kolor włosów , długość pojazdu czy liczba zer w banku.
Największą bronią w tej społecznej grze jest manipulacja opinią , robieniem wrażenia głównie za pomocą śmiechu . Zdolność do śmiechu jest u dojrzałych osobników wyrazem radości serca , jednak póki co takich trudno spotkać , bo większość żyje w matrixie czyli poprzez ego , a śmiech wyrażany poprzez ego jest z kolei największą i najgroźniejszą bronią manipulacyjną , której wszyscy się boją jak ognia .
Podobnie jak u menelków śmiechem wyrażana jest nagromadzona potrzeba dowartościowania się i poprawienia sobie humoru poczucia się od kogoś lepszym. Wygląda to tak , że potrzebujący tego osobnicy spotykają się razem i wyśmiewają u innych tę samą cechę , której  się wyparli w sobie czyli zakłamali , że jej nie ma i dlatego wydaje im się ona tak absurdalna i potwornie śmieszna , że nie mogą wytrzymać ze śmiechu kiedy ją widzą i gdy śmiechem potwierdzą , że tego nie ma w nich samych tylko u innych czują się odrazu przez jakiś czas pewniejsi i spokojniejsi.
Podobnie śmiechem wyrażana jest tzw. niska samoocena czyli czucie się gorszym . Osobnicy z tą przypadłością czyli głównie nie posiadający określonych cech , stanowiska i stanu posiadania oraz osobnicy nieletni wyśmiewają co popadnie , co ujrzą jako gorsze od nich samych i przez to czują się najlepsi , wyśmiewując wszędzie  : na ulicach , w szkole , w pracy , aż się zmęczą i wydaje im się , że zrobili coś w kierunku bycia lepszym ...
Ale ego ludzkie funkcjonuje nie tylko mechanizmem oceniania , dzielenia na lepszych i na gorszych wg. kryteriów , ale też osądem czyli osądzenia co jest dobre , a co jest złe. To co uznane jest za złe czyli grzech określają czarni kapłani i  jest to społecznie napiętnowane tymi samymi mechanizmami wypartego , przenoszonego i tłumionego osądzania samego siebie, bo inaczej nikogo by nie interesowało co kto inny robi i nastałaby wolność , której wszyscy się najbardziej po śmierci boją ...