Budowa tam na rzece Patuca jest forsowana i prawnie przepychana przy naruszeniu podstawowych norm etyczno-prawnych oraz międzynarodowych aktów prawnych, których Honduras jako państwo jest sygnatariuszem. Deklaracja ONZ ds. Ludów Tubylczych oraz Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy’169 ratyfikowane przez honduraskie instancje rządowe nakładają na honduraskie państwo obowiązek konsultacji wszelkich projektów gospodarczych z rdzenną ludnością a dokładniej tych które dotyczą jej bezpośrednio i mogą mieć wpływ na szeroko pojmowane zaplecze i tożsamość autochtonicznych wspólnot. Takie kroki nie zostały jednak nigdy podjęte. Mieszkańcy Moskitii zostali zaskoczeni apodyktycznym werdyktem polityków z Tegucigalpy, którzy zignorowali prawa i słuszne obawy miejscowej ludności. W lutym 2011 roku członkowie moskitiańskich ludów: Miskito, Pech, Tawahka, Garifuna oraz Afrohonduranie spotkali się i proklamowali utworzenie zjednoczonego ruchu zmierzającego do obrony rzeki Patuca oraz kultury Moskitia, w tym także wywarcia międzynarodowego nacisku, obliczonego na wspólne zatrzymanie projektu honduraskich notabli.
Deklaracja zagrożonych społeczności stanowi decyzję odważną i ryzykowną. Ostatni zamach stanu przypomniał jak potężne wpływy na życie publiczne Hondurasu posiadają wchodzący we wzajemne konszachty wojskowi generałowie oraz działające nieoficjalnie grupy interesów. Już wcześniej członkowie miejscowych ludów, zwłaszcza Garifuna byli poddawani różnym formom represji. Przed wiekami między poszczególnymi grupami rdzennych mieszkańców Moskitii istniały poważne napięcia, dzisiaj wszyscy zdali sobie sprawę, że siła tkwi tak naprawdę w jedności czego wyrazem jest wspólna deklaracja obrony zasobów i środowiska Moskitii oraz rzeki Patuca. Moskitiańskie ludy mają świadomość zagrożeń jakie wiążą się z opozycją wobec działań rządu i udziałowców zaangażowanych w projekt. Największe obawy budzą odwetowe ruchy rządu, który zasłaniając się parawanem z handlarzy narkotyków, mafii, sądów i administracji może posłużyć się wynajętymi bandami a następnie zrzucić winę za zaistniałe incydenty na przestępcze gangi przeczesujące okolice.
Międzyamerykański Bank Rozwoju znalazł się na liście podmiotów, które wyłożą fundusze na budowę tam na rzece Patuca, obnażając swoją decyzją jakże pospolitą ignorancję międzynarodowych instytucji finansowych. Konstrukcja tam na rzece Patuca doprowadzi do powstania potężnych rozlewisk, które zaleją setki hektarów lasu. Zanim jednak do tego dojdzie inwestorzy będą musieli wybudować drogi w głąb lasu, które przetną szlaki migracyjne zwierząt oraz otworzą względnie niedostępne obszary Moskiti dla wzmożonej penetracji zewnątrz. Alarmującymi konsekwencjami tego procesu będzie nielegalna wycinka lasów oraz przenikanie na teren obszaru gangów oraz osadników z zewnątrz.