Udawanie kogoś, kim się nie jest, sprawia, że żyjesz w swoim wyimaginowanym świecie, nie potrafisz być szczery wobec innych i zamykasz się w sobie. Jesteś jak robot - bez uczuć. Każde słowo krytyki działa jak wbicie noża w plecy. Ludzie nie mają do Ciebie szacunku, bo... i Ty go do nich nie masz. Nie jesteś szczęśliwy.
Nie wierzę, że istnieje osoba, która nigdy nie została równo obsmarowana.
To przykre.
Nigdy nie jest za późno na wyjaśnienie pewnych spraw... na przebaczenie. Ale musisz sobie uświadomić swoją winę tak w sercu; a nie odklepać rutynę, przeprosić kogoś ot tak, byle jak, żeby tylko ktoś się więcej nie gniewał, a potem robić to samo. Obgadywanie może uzależniać. I podwójny sposób bycia również. Czasem wymyślanie plot i ich rozpowszechnianie może być fajną zabawą, prawda? Tylko nikt wtedy nie myśli, że kogoś rani. Gorzej jest potem, gdy role się odwrócą i plotkara usłyszy nowinki stworzone przez swoją uprzednią "ofiarę". Wcale nie jest wtedy miło.

Pomyśl, może i ty obrażasz kogoś słowami? Może ktoś tam przez Ciebie płacze?
Może i Ty jesteś dwulicowy?
Zastanów się nad swoim zachowaniem.