Część osób ze świata politycznego, opowiadająca się za obecnością krzyża w Sejmie, argumentuje swoje stanowisko "polską tradycją" oraz "katolicką większością" w polskim społeczeństwie. Pomijając, że rolą rządu demokratycznego państwa jest reprezentowanie całego społeczeństwa (a nie tylko dominującej większości), obecności w polskiej tradycji (choć obecnie zapewne na mniejszą skalę) nie można odmówić takim symbolom wyznaniowym jak np. prasłowiańskie "Ręce Boga" (będące symbolem uznanym współcześnie przez co najmniej dwa rodzimowiercze - zarejestrowane w MSWiA - związki wyznaniowe). Podobnie trudno przy tym zaprzeczyć, że zdecydowana większość polskiego społeczeństwa to Słowianie.
Tym samym czekać nas może w przyszłości (w ramach równouprawnienia) albo sejmowa sala obrad całkowicie wolna od wszelkiego rodzaju symboli religijnych, albo też sala z symbolami rożnych wyznań wiszącymi obok siebie na równorzędnych prawach. W tym drugim przypadku pozostaje jednak obawa, czy nie doprowadzi to z kolei do absurdalnych sytuacji, które w przerysowany, karykaturalny sposób prezentuje m.in. JoeMonster ( http://www.joemonster.org/art/12982/Jak_rozwiazac_problem_symboli_religijnych_w_szkolach ) - wielość symboli zawieszonych nad drzwiami.
A może politycy niektórych ugrupowań szykują jeszcze inną furtkę na wyjście z obecnego politycznego sporu o krzyż? A może - szczególnie skoro część osób uważa to za problem zastępczy - czas w końcu ten konflikt ostatecznie rozwiązać i definitywnie zakończyć?