Oczywiście w tym krótkim artykule nie uda mi się pokazać wszystkiego, więc skupię się na najciekawszych informacjach.
Gdy tylko wysiądzie się z samolotu w Kolumbii już widoczne są panujące tam zwyczaje. Każdy Kolumbijczyk przylatując zza granicy do Kolumbii, klaszcze przy lądowaniu samolotu. Bynajmniej nie chodzi tu o radość z powodu tego, że pilotowi udało się wylądować, ponieważ w innych krajach żaden Kolumbijczyk nie klaszcze, gdy samolot poprawnie wyląduje. Chodzi tu o to, że jest to naród bardzo patriotyczny! Co by się nie działo złego w ich kraju, za granicą i tak będą chwalić Kolumbię i wszystko co jest z nią związane. Szczerze mówiąc chciałabym, żeby Polacy pod tym względem byli podobni do Kolumbijczyków… Zawiść i zazdrość są znakiem rozpoznawczym Polaków. W Kolumbii nikt nikomu nie zazdrości, a ludzie cieszą się ogromnie z sukcesów swoich rodaków i bardzo im kibicują. Kolumbijczycy ze względu na swoją patriotyczność również bardzo dużą wagę przywiązują do symboli, a mają ich sporo. Począwszy od flagi narodowej, która jest wywieszana z okazji każdego święta (święta narodowe, religijne, mecze piłki nożnej) po ptaka – kondora, kwiat – orchideę i drzewo – palmę woskową, skończywszy na noszeniu 3 kolorowych bransoletek na rękach (żółty, niebieski i czerwony – kolory flagi). Kolejną czynnością jest słuchanie w radiu dwa razy dziennie hymnu narodowego! Puszczają go o 6:00 i 18:00.

Kolumbia to kraj optymistów! Zawsze są zadowoleni i nigdy nie marudzą bez powodu. Wychodzą z założenia, że po co rozmawiać o problemach i tym samym psuć humor wszystkim na około, skoro można wspólnie się pośmiać i dobrze bawić! Spotkania ze znajomymi odbywają się głównie po to, żeby się odprężyć i zapomnieć o problemach.

Kolumbia to jeden wielki zwyczaj. Przede wszystkim muszę zacząć od kawy, która jest jednym z głównych produktów eksportowych. Aromat kolumbijskiej kawy jest dokładnie taki, jak opisał ją pewien francuski polityk:
Czarna jak noc
Gorąca jak piekło
Słodka jak miłość

W Kolumbii, kiedy jesteśmy gdzieś z wizytą, właściciel domu pyta, czy chcemy napić się kawy. Logicznie pyta on tylko raz, (w Polsce to pytanie często jest powtarzane), więc jeśli odpowiemy, że nie, na pewno to pytanie się nie powtórzy. Kolumbijczyk będzie przekonany, że naprawdę nie mamy na kawę ochoty.