Czy polska szkoła oferuje młodzieży możliwości rozwoju w takiej „cyfrowej” rzeczywistości? Chyba nie. Moim zdaniem „luka cyfrowa” pomiędzy uczniami a szkołą stale powiększa się. Co z tego, że młodzież traktuje nowoczesne technologie jako część swojego środowiska, jeśli to właśnie szkoła jest miejscem gdzie ich nagminnie brakuje, albo nie używa się ich efektywnie. Niby mamy coraz więcej komputerów, ale często dyrekcja szkoły zamyka je na klucz w pracowniach, ponieważ albo nie ma pomysłu na ich wykorzystanie, albo nie ma środków, aby opłacić edukatorów, którzy zaproponowaliby ciekawą formę edukacji pozalekcyjnej.

Istotnym problemem jest również dostęp do Internetu. Dziś nie chodzi już wyłącznie o wyposażenie szkół w komputery. Korzystanie z nich bez szerokopasmowego dostępu do Internetu powoli przestaje mieć sens. W Internecie można znaleźć edukacyjne „cuda”, ale do płynnego korzystania z nich potrzeba coraz większej przepustowości. Internet powinien być naturalnym środowiskiem pracy uczniów, ponieważ to w nim tkwi olbrzymi (kompletnie dziś niewykorzystany) potencjał edukacyjny niezbędny dla rozwoju młodych ludzi i przygotowania ich do samodzielnego życia (weźmy choćby umiejętność wyszukania i selekcji informacji, o której pisałem we wcześniejszych artykułach).

Analizując trendy we współczesnej edukacji Instytut Think! (www.think.org.pl) stawia tezę, że dziś współczesne systemy edukacji nie nadążają za zmianami na rynku pracy wynikającymi z globalizacji i rozwoju cywilizacyjnego świata. Sposób nauczania w szkołach często jest XIX-wieczny, a tymczasem oczekiwania pracodawców wobec pracowników jak najbardziej już XXI wieczne.

Myślę, że jest prawdziwa reforma polskiej szkoły powinna polegać na gruntownej zmianie sposobów nauczania. Należy większy akcent postawić na edukację nieformalną, która będzie dostępna uczniom w miejscu i czasie im odpowiadającym (także poza lekcjami), należy wykorzystać coraz więcej kanałów komunikacji z uczniami, nie tylko poprzez nauczyciela, ale i nowoczesne środki przekazu. Wreszcie, należy częściej łączyć edukację z rozrywką, czyli realizować różnego rodzaju projektu Edutainment, ponieważ dzięki takim projektom można uczyć się i przyjemniej i efektywniej.