ten scrabble albo te scrabble, tego scrabble albo scrabble´a, tych scrabbli, tym scrabble albo scrabble´em, tym scrabblom.
Nasz język należy do najtrudniejszych i to bez oryginalnych udziwnień. A słownik słowo scrabble proponuje wymawiać dwojako –
(czytaj: [ten] skrabl albo [te] skrable) ‘gra planszowa, polegająca na układaniu słów w różnych kombinacjach przestrzennych z żetonów z literami’: Grać w scrabble albo w scrabble’a.
Zatem mamy trzy możliwości (dwie jako biernikowe wahania mianownikowo-dopełniaczowe) – gram w skrabl/skrabla (biernik liczby pojedynczej; pod. gram w bilard/bilarda) albo gram w skrable (liczba mnoga; pod. gram w szachy).
Jeśli chciałoby się wymawiać nazwę gry „z angielska”, to wymowa jest i tak inna od tej zaproponowanej w pytaniu, ponieważ słownik angielsko-polski sugeruje wymowę jako skrejbl.

Koszmar - niejeden profesor spoza polonistycznej branży miałby poważne trudności z bezbłędnym powtórzeniem powyższych kilku wyrazów (rzekomo!) polskich. Można przeprowadzić testy na uczelniach... I te wyrazy mogą występować w dyktandach z języka polskiego? Oczywiście! Takie ich prawo, a polskich układaczy dyktand wola lub kaprys, aby je w angielsko-polskiej wersji tam umieścić!

Jakże życie Polaków byłoby prostsze, gdyby nie wymyślano wyrazów polskawo-angielskawych i „od samego początku” rozpowszechniano by najprostsze (a polskie!) rozwiązania...

Obecnie podczas skrablowych (wg omawianej propozycji) turniejów można stosować (istnieje aktualizowany wykaz) jedynie (te) scrabble, (te) puzzle oraz (jeden) puzzel. A można by przecież układać pełną gamę „bardziej” polskich wyrazów, do tego „rozsądniejszych” i byłoby ich po prostu... więcej!

W poradni językowej www.poradnia.pwn.pl zarówno zadający pytania, jak odpowiadający, stosują wyłącznie angielskie odpowiedniki proponowanego wyrazu skrable. Na oficjalnej witrynie Polskiej Federacji Scrabble www.pfs.org.pl dostrzegamy u szczytu strony napis Scrabble w Polsce ułożony ze skrabli (wg niniejszej propozycji).

"Osobliwą grupę ludzi o dużym słowniku biernym stanowią gracze w scrabble. Ale zarazem są oni przykładem na to, że bierna znajomość słowa może być bardzo ograniczona. Aby używać jakiegoś słowa w grze, nie trzeba wiedzieć, co ono znaczy – wystarczy wiedzieć, że należy do języka polskiego i spełnia warunki dopuszczalności w grze". – zauważa profesor Mirosław Bańko.