Po 2 – na poziomie dialogu wewnętrznego wycisz wszystkie myśli mówiące: „Aaaaa!!!”, „Będzie strasznie!”, „O Boże, znowu...” itp. Wyobraź sobie, że każda z tych myśli, dialogów wewnętrznych, to krasnoludek, którym możesz strzelić z procy daleeeko od siebie. Albo, że masz specjalne pokrętło, jak w radio, którym po prostu wyciszasz przeszkadzające myśli.
Następnie powiedz sobie głośno w myślach kilka razy: „Będzie dobrze”, „Uda mi się”, „Pełen luz”, „Ufam sobie”. Powiedz to bardzo pewnym siebie i silnym tonem.

Po 3 – na poziomie kinestetyki i rozmowy wewnętrznej ponegocjuj ze swoimi częściami. Spytaj się jaki pozytywny cel ma część Ciebie odpowiedzialna za stres. Z naciskiem – na pozytywny (NLP zakłada, że nasze części mają zawsze pozytywne cele – tylko czasem przyporządkowane do złego kontekstu). Potem zadawaj pytania, co dla tej części jest ważniejsze, co będzie dla niej wartością, gdy spełni i osiągnie wartość poprzednią.

Na przykład:

Ja: Jaka jest Twoja pozytywna intencja?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Chcę Cię chronić. Uciekać, przed sytuacją, której się boję.
Ja: Jeśli to osiągniesz, to co później będzie jeszcze ważniejsze?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Bezpieczeństwo.
Ja: Co potem?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Życie.
Ja: Dalej?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Życie jest najważniejsze. Chronię Twoje życie.
Ja: Dziękuję.

W tym momencie prosisz tą część, by „weszła” w najwyższy stan i osiągnęła swoją najwyższą wartość. W tym przypadku „życie”. Poczuj to, zobacz, usłysz, jak spokojnie i bezpiecznie żyjesz. Następnie pytaj po kolei, jak, będąc w najwyższej wartości, ta część ocenia niższe wartości i zachowania. Najczęściej odpowiedź będzie taka, że pierwsze zachowanie, czyli stres, stanie się głupie i niepotrzebne. Nie na poziomie świadomym, a nieświadomym. Spójnym z całym Tobą.

Gdy wykonasz te 3 kroki i później w sytuacjach w których do tej pory się stresowałeś, będziesz pilnować, by wizualne reprezentacje (obrazy) innych ludzi, a także Twoje dialogi wewnętrzne nie przeszkadzały, a wręcz pomagały Twoim emocjom, poznasz prawdziwą pewność siebie. Pewność, która wypływa z wewnętrznej spójności i zaufania do samego siebie. Ponieważ nieważne co się będzie działo. Zawsze dasz radę i w stopniu w jakim tylko możesz, poradzisz sobie z każdą sytuacją. Pamiętej, by dodatkowo – wymagać od siebie tylko 100% Twoich możliwości. Najwyżej 110%. Tyle, ile jesteś w stanie zrobić, inaczej, mógłby pojawić się stres.