Na te pytania jest prosta odpowiedź. W końcu dzięki licznym zmianom ustrojowym i mentalności ludzi, wygrywa koncepcja, która mówi, że transport publiczny jest dla ludzi z niego korzystających, a Ci ludzie są klientami. W zasadzie nic dziwnego, prawda? Jednakże jeszcze w większości miast w Polsce jest inaczej. To co świat dostrzega za konieczną zmianę z podejścia do pasażera jako użytkownika na rzecz klienta, u nas niestety nie ma racji bytu. Oczywiście, o nowoczesności transportu publicznego możemy mówić w odniesieniu do nafaszerowania tegoż nowoczesnymi systemami jak na przykład: informacja pasażerska o aktualnym stanie rozkładu jazdy, elektroniczne bilety, monitoring i inne. Jednakże nic nie zmienią te zaawansowane systemy, jeżeli nie zmieni się sposób podejścia zarządców, organizatorów i przewoźników transportu publicznego w stosunku do osób, które z tegoż korzystają.

Jak jest obecnie w większości miast w Polsce? Oczywiście wszystko jest załatwiane zgodnie z prawem i zamówieniami publicznymi. Organizator transportu ogłasza przetarg na obsługę danej linii komunikacyjnej w mieście i jedynym kryterium w takim przetargu jest cena. Dlaczego żaden z operatorów nie dba o swoich klientów i nie weźmie na siebie ciężaru odpowiedzialności i nie napisze wymagań odnośnie pojazdów i sposobu realizacji tego transportu dokładnie i zgodnie z wymaganiami klientów? Nie wierzę, że w swoich szeregach nie mają wybitnych specjalistów, którzy mogliby przygotować takie dokumentacje. Ale po co? Przecież nieważne, czy będzie jeździł zdechły 20 lat temu w Indiach Ikarus czy nowy MAN, ludzie i tak są zmuszeni jeździć. Transport publiczny jest bardzo ważną komórką w sprawnym funkcjonowaniu miasta. Zapewnienie potrzeby przemieszczania się człowieka jest jedną z podstawowych potrzeb i powinno być realizowane na określonym (w domyśle wysokim) poziomie.

Obecny kierunek zmian w transporcie publicznym wskazuje na otwarcie się dla nowych rynków. Jeżdżące autobusy nie tylko będą transportować ludzi i ładunki, ale także będą swoistymi generatorami energii. Trudno w to uwierzyć, ale tak będzie. Zasada zrównoważonego rozwoju, która przyświeca wszystkim działaniom podejmowanym w krajach UE, w uproszczeniu mówi: jeżeli nabrudziłeś, to musisz to zrekompensować. Nie można ciągle tylko żądać. Wiele krajów europejskich poczyniło właśnie taki pierwszy krok poprzez mentalne podejście do swoich klientów a nie użytkowników. Skutki tych zmian możemy obserwować poprzez rozwijający się rynek autobusowy, kolejowy, tramwajowy, a także poprzez ilości systemów około transportowych, o których wspominałem.