Było wiele takich postaci, m.in Kononowicz, który zrobił "karierę", ale nie było pani Basi. Właściwie nie wiadomo jak króciutkie filmiki- wywiady pani Basi tak szybko zdobyły ogromną popularność.
Z tego co można dowiedzieć się z wywiadów pani Basia jest starszą kobietą, która opiekuje się matką, mieszka tylko z nią. Przez dziesięć lat była garderobianą w teatrze, a potem pozowała dla studentów w Akademii Sztuk Pięknych. Zaczęło się od agencji statystowania, szukano osoby do klatki B i tak ruszyła cała machina filmików z panią Basią w roli głównej.

Zadziwiające jest to, że krótkie filmiki z starszą panią w roli głównej zdobyły taką popularność. Dlaczego tak się stało?
Tego nie wie nawet sama pani Basia. Jednak ona swoimi wywiadami obaliła mit starszej, samotnej, zgorzkniałej kobiety. To prawda, że wywiady te troszkę na pewno nagrywane są pod publiczkę, bo nawet pani Basia mówi o tym, że lubi się popisywać. Choć z drugiej strony podobno wcześniej nie myśli o tym, co nam wszystkim opowie.
Najfajniejsza jest ta uderzająca, czasami może w pewien sposób odpychająca bezpośredniość. Rzadko zdarza się by starsza osoba tak zwyczajnie, prosto i bez zachowywania jakiegokolwiek tabu mówiła o swoim życiu. Dużą dawkę humoru wprowadzają specyficzne powiedzonka pani Basi wplecione w jej historie. Słynne stały się już "git majonez", nawet sama często słyszę jak ktoś używa tego tekstu. Dopóki nie obejrzałam wywiadu z panią Basią nie wiedziałam co ma znaczyć "lelum po lelum". Nigdy wcześniej nie słyszałam takich powiedzeń, jakich ona używa, zresztą pewnie nie jest w tym fakcie osamotniona.
Później też pani Basia zaczęła pokazywać się w programie Szymona Majewskiego.

Świetny jest ten wizerunek wyluzowanej, bezpośredniej i "zabójczo" ubranej jak na swój wiek starszej pani.

Choć wiadomo, że na pewno na co dzień nie wygląda to tak zabawnie i kolorowo, byłoby świetnie, gdyby było więcej takich Baś.
Sama znam osobę z mojego bliskiego otoczenia, która mieszka sama, jest starsza a zachowuje taką radość życia, jakiej nie mają niektórzy nastolatkowie. Ten luz, spontaniczność, niezastanawianie się nad tym, co powie emanuje dookoła. To sprawia, iż mimo tego że rodzina jest daleko, ta kobieta ciągle ma towarzystwo, zawsze wszyscy o niej pamiętają.