Uniwersów jest ponad 50, na każdym ponad 2 tys graczy.
Ale... co dalej?
Gra toczy się w czasie rzeczywistym. Rozbudowujesz planetę, dorabiasz się księżyca, masz flotę, która niepilnowana może zniknąć w recyklerach Twojego sąsiada. Żyjesz na czas... do przylotu floty. Czasem nie śpisz starając się upolować sąsiada. Z czasem zauważasz, że masz więcej wirtualnych kolegów/koleżanek. Niby nic złego gdyby nie to, że masz ich więcej niż w realnym życiu. Nagle okazuje się, że nie możesz wytrzymać jednego dnia bez logowanie się na "ogejmowe" konto, na forum Ogame. Taaak. Wtedy decydujesz się skończyć z grą. Oczywiście piszesz śliczne pożegnanie na forum. Wszyscy życzą Ci powodzenia po tej lepszej stronie kabla. Ale zaglądasz do znajomych na IRCu, zaglądasz na forum. Nagle ktoś (były sojusznik?) na GG pisze do Ciebie, że jest konto do oddania. Niby nie chcesz. Przecież skończyłeś z grą. Ale przecież sojusznikowi się nie odmawia. Logujesz się. Nie... no nie będziesz grał. Przypilnujesz konta i tyle. Ale jednak nie możesz oprzeć się pokusie. Skanujesz okolicę. Sonda jedna za drugą. Masz cel. Niby nie grasz. Nie rusza Cię to. Nic to, niech stoi. Ale kolejnych kilka sond. Flota dalej stoi. Odpalasz SpeedSima. Szybka symulacja walki. Wygrywasz w 3 rundach. Wysyłasz recki. To jeszcze o niczym nie świadczy. Zajmujesz się czymś innym. Nie możesz się skupić. Znowu skan. Flota dalej stoi. Robisz synchro pod recki. Puszczasz flotę. Jeszcze godzina. Siedzisz niespokojnie. Obserwujesz okolicę. Cisza i spokój, nie dzieje się nic. Minuta za minutą powoli do przodu. Kilka minut do ataku. Kolejny skan, floty nie ma. Nic straconego. Może lama, może noob, może na własne PZ zrobił fsa. Spowalniasz flotę. Idealnie. Lama uciekła na własne PZ. Idealnie wyliczasz czas drżącymi rękoma. Myszka cała mokra od spoconych dłoni. Udało się. Flota obrońcy ląduje w Twoich reckach. RW na forum. Gratki i słowa uznania. Obrońca gratuluje na PW, na forum przyznaje, że zlamił. Sukces.

Nie wiem co takiego jest w tej grze, że przyciąga tak wielu graczy. Sama gram ponad 2 lata i choć nic nie osiągnęłam i nic tak naprawdę nie robię to nadal loguję się i puszczam te swoje stateczki. Częściej i bardziej zaglądam i udzielam się na forum Ogame. Widzę jak niektórym się wydaje, że te kilka cyferek na ich monitorze świadczy o tym jakimi są ludźmi. To mnie zawsze dziwiło. Chęć przełożenia tych wirtualnych wyników na realne "oto ja". - Miejsce 645 z 3.626 - czy to znaczy, że jest 644 osób lepszych ode mnie? Graczy owszem. Na pewno jestem inna niż te 644 osoby ale to nie znaczy, że jestem od nich gorsza. Im młodszy gracz tym większa agresja u niego. Nie wiem czy to reguła. Większość na to właśnie wskazuje. Gdzieś młodzi ludzie zapominają, że jest to tylko gra. Kilka wirtualnych cyferek, które nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości. Może to fenomen a może mojemu pokoleniu brakuje pomysłu na zorganizowanie sobie czasu wolnego. I wychodzi na to, że młodzież jeśli nie ćpa to imprezuje, jeśli nie imprezuje to pije, jeśli nie pije, to pali, jeśli nie pali to za dużo czasu spędza przed TV jeśli nie TV to komputer. Pokolenie niżej nigdy nie zaspokoi oczekiwań pokolenia ponad nim. To już chyba reguła? Może to taka subkultura? Nie do końca. Po drugiej stronie jest skejt, punk, metal, emo. Porozumienie ponad podziałami? Jeśli tak to dobrze, że jest jeszcze coś co łączy mimo przeciwieństw. Sztuka tolerancji i wyrozumiałości. Czasem ponad 131 tys społeczność może mówić jednym głosem ponad szeptem pojedynczych "zgrzytów". Nadal fenomen? Nie. Zwykła gra. Pewnie takich są tysiące i każdy z tych tysięcy ma swoje forum i swoją wielotysięczną społeczność. Szkoda tylko, że pomimo licznych zlotów, znajomości w "realu", pojedynczych spotkań "face to face" nadal ta społeczność jest w większości wirtualna.