Była żona posła Palikota doniosła na niego do sejmowej komisji etyki. Podejrzewa, że wyprowadził ich majątek na Antyle Holenderskie i kłamał w oświadczeniach majątkowych. Tymczasem partyjny działacz twierdzi, że majątkiem podzielił się z żoną sprawiedliwie.

Żona uważa, że jednak niesprawiedliwie, bo do już otrzymanych 30 milionów złotych, chce dokładki, bagatela, 40 mln zł. Tak to w ostatnich stu latach ewoluuje pojęcie sprawiedliwości - za rewolucji byłeś wyzyskiwaczem i traciłeś wszystko (często i życie) a po przeproszeniu się z wolnym rynkiem - dziesiątki milionów złotych wypływają (razem z olmosowską wódką, jak w tym przypadku) do wybranej rodziny, która ma publiczne problemy z dystrybucją wewnątrz stadła (już nierodzinnego) i stąd w ogóle cała wiedza o przepompowywaniu środków społecznych do prywatnych kieszeni jest nam coraz lepiej znana. Szokująca jest nasza wiedza o społeczeństwie i jego wybrańcach oraz o mechanizmach kombinatorsko-rynkowych (zbędne skreślić): gdyby nie rozwody, to o wielu podejrzanych przejęciach majątku narodowego byśmy po prostu... nie wiedzieli!

Niby każdy mógł zarobić na prywatyzacji Polmosu, ale nie każdy chce i nie każdy może zubożać rodaków. Do tego trzeba jednak mieć chęci, możliwości i charakter - nie każdy potrafi zdeformować przyzwoite cechy takie jak uczciwość i solidarność. Niesprawiedliwość polega na przepływie majątku Narodu na rzecz pojedynczych osób (rodzin). I to nie w sensie, że "nic nie jest sprawiedliwe na tym świecie", ale w sensie uczciwszego podziału aktywów pomiędzy cwaniaków (działających zgodnie z ułomnym prawem lub dzięki łapówkom i układom) a frajerów (to ci, co brzydzą się zagarnianiem i kombinowaniem oraz ci, co nie mają dojść, choć chętnie by coś urwali współrodakom zgodnie z zasadą "są owce to i strzyc je trzeba").

Nie popierałbym protestów lekarzy, pielęgniarek, nauczycieli i innych wykorzystywanych ludzi, gdybym widział, że chcą zbyt wiele, zaś ministrowie i posłowie są wzorem skromności, bogaci ludzie ciężko pracują w swoich prywatnych zakładach borykając się z robotą i sprzedażą, urzędników mamy mniej niż na Zachodzie w przeliczeniu na tę samą liczbę mieszkańców, zaś każdy cwany łapownik (niezależnie, czy znany, czy nieznany polityk, lekarz, notariusz) idzie natychmiast do pudła bez dyskutowania o kaucji lub o jego niezbędności dla społeczeństwa (bo wzięty adwokat, czy lekarz). Więcej - gdybyśmy mieli takie państwo, to żadna grupa by nie protestowała, bowiem niedoceniani finansowo pracownicy wiedzieliby, że rząd czyni wszystko, aby nie pogłębiać dysproporcji pomiędzy obywatelami! I nawet jeśli uznać, że rządzący mają coraz mniejszy wpływ na płace Polaków, to mają (i powinni mieć) znaczny wpływ na prawo uniemożliwiające przejmowanie wspólnego majątku przynależnego większości mniej zaradnych rodaków przez ich zachłanniejszych ziomków, z których jeden kieruje sejmową komisją... "Przyjazne Państwo". Czy Mrożek wymyśliłby taki scenariusz?