Zagrożenia rozpoczętego III milenium, zwiększające się koszty ochrony zdrowia drastycznie odczuwane przez każdego obywatela, nacisk społeczny na wartość zdrowia i dobrej kondycji pracownika, wreszcie moda na młody wygląd stwarzają sytuację, że coraz powszechniej docenia się sport i aktywność fizyczną jako środek podtrzymywania i pomnażania zdrowia. Uczestnictwo w sporcie dla wszystkich jest postrzegane nie tylko jako zjawisko kultury wolnego czasu, ale jako promocja zdrowia. Nurt “sportu dla wszystkich” w Polsce funkcjonuje pod nazwą sportu rekreacyjnego.

W poszukiwaniu skutecznych metod zapobiegawczych chorobom cywilizacyjnym, odkryto na nowo znaczenie ćwiczeń fizycznych, zabiegów hartujących i innych zachowań pro zdrowotnych, w tym tradycyjnych. Oprócz nowoczesnych form aktywności rekreacyjnej, jak aerobik, kulturystyka, fitness, marsze i biegi kondycyjne, jazda na rowerze, równolegle sięga się do spuścizny starych kultur ludowych i narodowych zarówno jogi jak tai-chi, karate, kung-fu, jak i do technik medytacyjnych, treningu autogenicznego i innych technik relaksacyjnych.

Choroby cywilizacyjne powodowane hipokinezją (np. choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, otyłość), zagrożenia ekologiczne wynikające z industrializacji i urbanizacji, powodują, że coraz częściej traktuje się ruch, rekreację fizyczną, jako skuteczne antidotum na zagrożenia współczesności, który może podnosić jakość życia człowieka.

Aktywność fizyczna musi być wtopiona w styl życia, nie może być czymś od czasu do czasu, czymś odświętnym, ale powinna towarzyszyć człowiekowi na co dzień i możliwie przez całe życie. W ten sposób pojmowanym aktywnym, zdrowym stylu życia należy szukać przyczyny tak wydatnego zwiększenia liczby osób uprawiających “sport dla wszystkich”, sięgającego w wielu krajach imponujących procentów uczestnictwa rzędu 60-90% populacji, ponieważ z taką aktywnością ludzie światli wiążą oczekiwania i motywacje pro zdrowotne.

Regularny trening fitness zawierający dwa komponenty: zdrowotno-kondycyjny i sprawnościowo-techniczny, opiera się na zwiększonej aktywności fizycznej i dozowanym wysiłku umiarkowanym, częstym, najlepiej codziennym, w miarę ustrukturalizowanym, nie spontanicznym.

Jeśli chodzi o zmieniające się wartości sportu na tle zmian społecznych, na świecie obserwuje się trzy tendencje:

1) wzmagającą się potrzebę kontaktów społecznych i partnerstwa przez sport, koleżeństwo, sąsiedztwo,

2) wzrastającą potrzebę dbałości o ciało, o jego sprawne funkcjonowanie i wygląd (kultura somatyczna),

3) coraz częstszą potrzebę podróżowania (turystyka, sporty przestrzenne). Przytoczone tendencje odpowiadają nowoczesnej definicji zdrowia WHO, która opiera się na dobrostanie bio-psycho-społecznym.