Czym kierujecie się przy ocenie filmu? Co sprawia, że odkładacie go na półkę z tabliczką "świetny"? U mnie jednym z najważniejszych kryteriów jest zakończenie. Musi sprawić, że pomyślę - kurcze, to było naprawdę dobre! Jeśli w połowie trwania filmu stwierdzam, że mogłabym go jeszcze oglądać kilka godzin to musicie wiedzieć - ten film jest naprawdę genialny! Pisząc to wszystko mam na myśli "Juno". Najbardziej zachwycający jest fakt, iż równocześnie jest to dramat i komedia. Jeszcze nie zdążysz wytrzeć łez, a już się śmiejesz. Jason Reitman stworzył jedyne w swoim rodzaju dzieło dla młodych. Nic dziwnego, że film zdobył w 2008 roku Oskara za najlepszy scenariusz (Diablo Cody) i był nominowany aż w  innych trzech kategoriach. Poza tym "Juno" ma na swoim koncie całą masę innych nagród, a także był nominowany do Złotego Globu.


 


A teraz krótka recenzja z filmweb.pl : Jedna noc spędzona z najlepszym przyjacielem może zmienić wszystko - panika i picie... soku pomarańczowego, żeby po raz kolejny zrobić test ciążowy. Przecież to nie może być prawda! A jednak - seks na fotelu może być szkodliwy. W ten właśnie sposób zaczyna się nowy film Jasona Reitmana pod tytułem "Juno".

Ellen Page gra dziwaczną nastolatkę, lecz robi to w sposób, którego już dawno nie widziałam. Juno MacGuff posiada w sobie wiele cech - jest odrobinę buntownicza, piekielnie zabawna, twarda i zaraz słodka, a świat, w którym żyje, wcale nie obraca się wyłącznie wokół niej.

Gdy dziewczyna dowiaduje się, że jest w ciąży, jej życie praktycznie w ogóle się nie zmienia - ogląda durną telewizję, je, co tylko zapragnie i niewiele przejmuje się tym, co może się stać. Początkowo myśli o aborcji, jednak powstrzymuje ją przed tym myśl o małych paluszkach jej dziecka. W końcu za radą przyjaciółki postanawia znaleźć miłą rodzinę adopcyjną. Jej rodzice, grani przez J.K. Simmons i Allison Janney, wspierają córkę, choć w głębi serca mieli nadzieję, że być może uzależniona jest od narkotyków lub została wyrzucona ze szkoły.

"Przyszła" mama odnajduje w końcu w lokalnej gazecie idealnych "przyszłych" rodziców. Adopcyjna matka Vanessa Loring (Jennifer Garner) czuje, że urodziła się, aby być matką, jednak jej mąż Mark (Jason Bateman) od samego początku okazuje swą niedojrzałość, a jedyne, co go interesuje, to komiksy i płyty Sonic Youth.