Student politologii faktycznie uczy się wszystkiego po trochu: socjologii, psychologii, filozofii, ekonomi, historii, prawa. To nie znaczy, że w gruncie rzeczy umie wszystko i nic. Bo w końcu ma wybór specjalności, która mówi ściślej, co chce robić. Uważam wręcz, że ma większy wybór niż studenci innych kierunków, bo przecież np. idąc na informatykę wiesz, że będziesz informatykiem, na anglistyce masz tylko i wyłącznie język angielski itp.
Tu nie chodzi o urażenie tych, co studiują te czy inne kierunki, ale o obronę politologa, który często jest traktowany jak zero. Bo osądy też często wynikają z atrybucji, którymi ludzie się posługują, a przecież jest jeszcze indywidualność każdego i czasem profesor doktor habilitowany wcale nie osiągnie w życiu tak wiele jak magister, albo ktoś bez tytułu. Dlatego żaden kierunek nie jest zły, studiowanie to dobra rzecz bez względu na to, jakiej dziedziny dotyczy. Ważniejsze jednak jest to, co sam człowiek chce osiągnąć i jeśli nawet jest „tylko” politologiem i naprawdę ma pomysł i energię na naprawę świata, może mu się udać. Czemu nie?