Wyobraź sobie teraz, drogi Czytelniku, co takie dziecko myśli sobie, kiedy nie tylko agresywne sceny ogląda – ale w nich uczestniczy? Dostaje punkty (czyt. nagrody) za zabicie przeciwnika i jest nieśmiertelny?

Niezależnie od innych pomysłów ministra edukacji, ten dotyczący gier komputerowych uważam za słuszny. Nauka w większości stoi po mojej stronie. Po grach powinien przyjść czas na pełne przemocy kreskówki – powinny one zniknąć z ekranów, szczególnie komercyjnych stacji, gdzie jest ich najwięcej.

I jeszcze jedno. Maniacy komputerowi też powinni zastanowić się, czy strzelanki nie powodują zamian w ich postrzeganiu świata. Może nie jest jeszcze za późno, by przerzucić się na „The Sims”. Albo pasjansa.


W artykule oparto się na książkach Philipa Zimbardo pt. „Psychologia i życie”, Warszawa 1988 oraz Jenö Ranschburga pt. „Lęk, gniew, agresja”, Warszawa 1993.