Jak wykuwał się IV rozbiór Polski.
Wybuch krwawej rewolucji październikowej w Rosji zmienił układ sił w Europie. Komuniści siłą zdobyli władzę w Rosji niszcząc, paląc i mordując. Podstawą ideologii komunizmu, ściślej mówiąc marksizmu i leninizmu, jest przeświadczenie o podziale społeczeństwa na klasy społeczne i wiara w ciągłą walkę pomiędzy nimi. Walka klas zdominowała sposób myślenia i postępowania komunistów. Według nich walka klas jest motorem historii i powinna zastać zakończona światową rewolucją proletariuszy. Jej skutkiem miała być dyktatura ( całkowita władza ) klasy robotniczo chłopskiej oraz przejęcie majątków państwowych i prywatnych ( środków produkcji ). Wszędzie widziano wroga klasowego - w szkole, w pracy, w rodzinie.
W okresie, kiedy jest podpisywany rozejm kończący I wojnę światową ( 11 listopad 1918 ), wojska niemieckie nadal znajdowały się na terenie Białorusi i Ukrainy. Rewolucyjny rząd radziecki natychmiast uznał porozumienia traktatu brzeskiego ( rosyjsko-niemieckiego traktatu pokojowego ) za niebyłe. Rewolucyjne wojska bolszewickie na początku grudnia 1918 roku, w ślad za wycofującymi się wojskami niemieckimi, ruszyły na zachód. Na ziemiach polskich napotykały opór jednostek militarnych tworzonych przez obywatelskie komitety obrony. Jednak obrona ta nie była wystarczająca. Radzieckie wojska rewolucyjne poruszały się w głąb terytorium Rzeczpospolitej. Piłsudzski w pośpiechu tworzył regularną armię polską opierającą się zarówno na ochotnikach jak i na regularnym poborze. Pierwsze starcie wojsk polskich z radzieckimi nastąpiło w połowie lutego 1919 roku ( Maniewicze na Wołyniu, Mosty na Białorusi ). Polska obrona była coraz bardziej skuteczna.
Komuniści uważali, że wkroczenie wojsk rewolucyjnych do Niemiec, Czech, Węgier czy Finlandii jest tylko kwestią czasu. Sądzono, że są one oczekiwane przez wszystkie europejskie społeczeństwa. Rozpoczęto przygotowania, aby wkroczenie „wyzwoleńczych sił radzieckich” odbywało się bez zakłóceń.
24 stycznia 1919 roku, z inicjatywy bolszewików, w Piotrogrodzie odbyła się narada ugrupowań komunistycznych z całego świata. Ustalono plan postępowania i działania w celu wywołania ogólnoświatowej rewolucji. Zamierzano zdobyć władzę i dokonać przejęcia majątku. „ Władza dla ludu” to sztandarowe hasło, dla którego miały ginąć poszczególne narody. Jedyną szansą ocalenia życia było przyłączenie się do ruchu komunistycznego i bezwzględne wykonywanie rozkazów różnej maści komisarzy ludowych. Uczestnicy tej narady podjęli decyzję o prowadzeniu walki rewolucyjnej przeciwko własnym rządom. Zdecydowano również sformalizować ruch rewolucyjny i zwołać konferencję reprezentantów rewolucyjnych ugrupowań z całego świata. Odbyła się ona w Moskwie od 2 do 6 marca 1919 roku i zwana jest w literaturze historycznej jako I kongres Międzynarodówki Komunistycznej. Na tym Kongresie Lenin wygłosił rozgrzewającą do walki mowę o „ demokracji burżuazyjnej i dyktaturze proletariatu” uzasadniającą cele i metody ogólnoświatowej wojny ( rewolucji ).