Co więcej symbol ten był niezmiernie popularny (w różnych odmianach), także w śród naszych, słowiańskich przodków. Był to symbol solarny mającym zagwarantować przychylność bogów - stąd miedzy innymi nasza rodzima nazwa "swarożyca". Boski przejaw Swaroga przypisywano bowiem słońcu i ogniowi.
Swastyka była również używana przez rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Według Joe Hoflera, który także odwołuje się do doktora Kumbari z muzeum Urumqi w Xinjiang (Chiny), ugrupowanie hindusko-arjańskie z gałęzi germańskiej, przybyło do Europy około 2.000 p.n.e. przywożąc ze sobą symbol swastyki (dysk słońca), występujący w ich sztuce religijnej, tak jak pokazują to wykopaliska z grobowców Kurgan na stepach rosyjskich i grobowców hindusko-ariańskich w Xinjiang w Chinach.
Filip Budda w swej książce pt.: "Swastyka w dziejach cywilizacji " przedstawia z kolei 12 tysięcy lat dziejów tego symbolu, który - drogą dyfuzji kulturowej, wraz z rozprzestrzenianiem się rolnictwa - upowszechnił się na pięciu kontynentach Ziemi. Związany z kultem płodności a także z kultami solarnymi, w najważniejszych religiach świata uznawany był za symbol dobroczynny. 12 tysiącom lat dziejów swastyki, jako symbolu dobroczynnego, przeciwstawia się 12 lat używania tego symbolu na sztandarach i godłach Trzeciej Rzeszy. Czy z tego względu mamy go przekreślić bezpowrotnie?