Kościół ma swoje zasady, na których opiera się już od tysięcy lat. Chociaż w przeszłości zdarzały mu się złe czyny, za które później musiał przepraszać Jan Paweł II, KK powinien pozostać serdecznym przyjacielem państwa. "Matka Narodu" jest instytucją silną, dobrze zorganizowaną, wierną swoim zasadom oraz sprawdzoną przez wieki, toteż zawsze wiadomo, czego się po niej spodziewać...


Przywódca - "ojciec Narodu".
Sprawa z "ojcem Narodu", czyli przywódcą, przedstawia się nieco inaczej. Nie jest on bowiem organizacją, tylko człowiekiem z krwi i kości, który posiada indywidualne cechy charakteru, poglądy, atuty i słabości. Przywódca, w odróżnieniu od Kościoła, może niespodziewanie umrzeć, zejść na złą drogę, załamać się nerwowo albo podać do dymisji. Poza tym, jest jednostką, a nie zrzeszeniem osób konsekrowanych. Jaki, wobec tego, powinien być idealny... dyktator (nie bójmy się tego słowa)? Jakie powinny być jego kompetencje, a jakie cechy charakterologiczne?


Pora na dyktatora!
Zacznijmy od tego, że idealny przywódca musi być silny duchem. "Silny duchem", to znaczy: odporny psychicznie, opanowany, zdecydowany, asertywny, obdarzony siłą przebicia, umiejętnością wpływania na ludzi i wyrazistą osobowością. Musi postępować i zachowywać się w taki sposób, aby obywatele dobrowolnie i z przyjemnością poddawali się jego woli. Dobry dyktator powinien wystrzegać się impulsywności, zarozumiałości, niesprawiedliwości, nieuczciwości, zakłamania i hipokryzji, aby godnie reprezentować swój kraj oraz być autorytetem dla rządzonych. Wszelkie hulanki, lekkomyślne ekscesy i inne karygodne zachowania powinny mu być zupełnie obce. Ważne, by przywódca wywodził się dokładnie z tego Narodu, który mu powierzono, oraz otaczał się swymi rodakami (chyba, że kandydatem na stanowisko państwowe będzie jakiś nadzwyczajny, wybitnie uzdolniony i pozytywnie nastawiony do kraju cudzoziemiec). Dyktator musi szanować swoich poddanych, łącznie z opozycją, która po poniżającym potraktowaniu mogłaby się przecież zbuntować. "Ojciec Narodu", pomimo swoich szerokich wpływów, powinien pozostać w pełni ludzki i pokorny wobec prawa - pisanego oraz niepisanego. Nie wolno mu nadużywać swojej władzy, np. do zabijania, zastraszania, torturowania obywateli. Przywódca nie ma obowiązku wierzyć w Boga, ale musi utrzymywać przyjazne stosunki z Kościołem (wszak państwo i KK to wielodzietne "małżeństwo"!). Krótko mówiąc, dyktator ma być człowiekiem prawym - zarówno w życiu publicznym, jak i prywatnym.