Bezczynne grzebanie w wirtualnym śmieciorze, zwanym w naszej

cywilizacji internetem, zawlokło mnie na, dobrze mi znany, portal

,,global.net.pl”. Natknąłem się w nim na felieton Tomasza Albeckiego, w

którym autor żali się na irytujące go damskie torebki.
Pomyślałem,

że skoro nie będę sam, to ja w takim razie też chcę – chociaż odrobinkę

– podręczyć tzw. płeć piękną, przez którą zostaliśmy wypędzeni z

boskiego raju. Tylko, że mnie ich torebki w ogóle nie bulwersują. Jak

chcą, to niech sobie w nich noszą nawet składaną hulajnogę i buty na

zmianę, byle mi tej całej stajni Augiasza nie wywalały na kolana.
Natomiast

kobiece zakupy z mężczyzną u boku, to jest dopiero mieszanka bulgocącej

jak wulkaniczna lawa irytacji i wołającej o pomstę do nieba mordęgi,

przy której praca na orce to zbijanie bąków. Oczywiście nie mam na

myśli najzwyklejszych zakupów, czyli wchodzę do sklepu, szukam rzeczy,

po którą przyszedłem i jeśli jest, to ją kupuję, a jeśli nie ma to

wychodzę. Kobiety zaś, najpierw szwędają się pół godziny po sklepie,

dotykając, szturchając i macając niemal wszystko do czego sięga ich

zasięg ramion. Uznajmy to za pierwszą fazę, coś na zasadzie gry

wstępnej, która ma zadecydować o ewentualnym zostaniu i przymierzeniu

jakiegoś ciuszka lub niezwłocznej ewakuacji. Załóżmy zatem, że osobnik

płci przeciwnej – czyt. pięknej – postanowił pozostać w rajskim

ogrodzie odzieży. Dopiero od tego momentu zaczyna się prawdziwa

katorga. Kobieta marszczy brwi, na jej twarzyczce maluje się grymas

skupienia, ciało przybiera pozę czającego się na zwierzynę lamparta

.Nagle rusza z prędkością wystrzelonego pocisku, by w bliżej

nieokreślonym czasie, znaleźć się pod przymierzalnią, taszcząc tyle

rzeczy, ile zdołała unieść. W tym momencie, Drogi towarzyszu niedoli,

jest to ogromna próba twojej, i tak nadszarpniętej już, cierpliwości. Z

biernego uczestnika zakupowego obłędu zostajesz wynajęty do wydawania

osądów na temat prezentowanych, na twojej niewieście, ubranek.

Najlepszą metodą wówczas jest przytakiwanie, ponieważ ona jest w takim

samo – zachwycie, że i tak Cię nie słucha, a poza tym, ma głęboko w

poważaniu, co myślisz na temat jej nowej rzeczy in spe. A ty,

przytakując beznamiętnie, rozglądasz się po sklepie i obserwujesz inne,

tak samo dziwnie pobudzone, kobiet. Spojrzysz wtedy na szamoczącą się z

podniecenia, swoją lubą i kamień spadnie ci z serca, że ona jednak jest

zupełnie normalna, znaczy się najprawdziwsza, stuprocentowa kobieta.