KONSTYTUCJA ? PRZEPIS TO CZY PRAWO ?!
Z KONSTYTUCJI:
Art. 2.

Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.

Niejednoznaczne definicje prawa i sprawiedliwości społecznej, doprowadziły do samowoli i degrengolady systemu prawnego Rzeczpospolitej Polskiej.
Art. 4.

1. Władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do Narodu.

2. Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio.

Dokonując świadomego wyboru bezpośredniego przedstawiciela, organizacji czy wybranego zapisu podstawy prawnej, daje dowód swej zwierzchności! Upoważnienie do kontroli ochrony praw jest tego dowodem! Należy zwrócić uwagę na zwrot “ŚWIADOMEGO”!!

Gro struktur pracuje, aby ŚWIADOMY WYBÓR NIE BYŁ MOŻLIWY!!
Art. 7.

Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.

Występuje brak w obecnej konstytucji definicji prawa!
Art. 8.

1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.

Czy aby na pewno?!

Dotychczasowa Konstytucja będąc lub mogąc być, wytworem fantazji i nieodpowiedzialności osób stanowiących ją, jest jedynie aktem stanowionym. Nie ujętym w ramy prawa fundamentalnego, jest jedynie przepisem! Przepis podlegający manipulacjom bez analizy zasadności i skutków jego działania nie może być nadrzędny nad prawem! To, że jest przepisem potwierdza to punkt 2.

2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.
Art. 10.

1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej.

2. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władzę sądowniczą

sądy i trybunały.

Brak jest definicji SĄDU!!

Analiza rzeczywistej działalności Sądów i Trybunałów, wykazuje rozbieżność z logiczną, czyli wymaganą prawem, zasadą działania tych instytucji. Doświadczenie zaś wskazuje, że Sądy są stroną przeciwko obywatelowi, będąc interpretatorem zapisów regulacji, w znacznej części sprzecznych z prawem.
Art. 30.

Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw

człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.

Dopuszczając do pomówień szykan i uwikłań obywateli, przez tak zwane “Służby”, oraz uznając to za normę, następuje złamanie prawa z powyższego artykułu i nie tylko!