W chrześcijaństwie mamy do czynienia z dwiema podstawowymi doktrynami. Pierwsza doktryna dla ludu, druga doktryna wewnętrzna pomagająca przetrwać organizacji. Doktryna dla ludu najczęściej mówi o równości społecznej, braciach i siostrach w Jezusie Chrystusie; naucza o miłości, równych szansach, wzajemnym wspieraniu się współwyznawców i dążeniu do jak najlepszego naśladowania charakteru Jezusa. Doktryna wewnętrzna jest tylko dla wtajemniczonych, tu panuje porządek hierarchiczny; są bracia i siostry, ale w znaczeniu: mnich, ksiądz, zakonnica. U katolików na samym szczycie stoi papież w innych kościołach patriarcha lub przewodniczący, wszystko byłoby w porządku, gdyby, osoby te sprawowały tylko funkcje techniczne, są to jednak stanowiska wiążące się z realną niemal polityczną władzą nad całymi grupami społecznymi i narodami.
Przykro to, mówić, ale Kościoły Chrześcijańskie w tym zakresie przyjmują wzorce Staro Testamentowe: Kapłani, Lewici – Służba Świątynna, z Papieża uczyniono „Mojżesza” jednostkę, która stara się zarządzać całym ludem. Nowy Testament i Chrześcijaństwo uczy jednak czegoś odmiennego.
 Cała misja Chrystusa była uderzeniem w hierarchiczną zdehumanizowaną formę religijności! Jezus rozumiał, że nie można być blisko człowieka, kiedy zasiada się przez całe ziemskie życie na tronie, dzierży stanowiska i dysponuje potencjałami ludzkimi na podobieństwo cesarza Rzymskiego. Miłość możliwa jest tylko w relacjach równy z równym, przyjaciel z przyjacielem, dlatego Jezus, gdy czytamy Nowy Testament nawołuje, do rewolucji w tym zakresie, apeluje, aby nie wynosić się ponad innych, nie wprowadzać w strukturę chrześcijaństwa politycznych modeli tego świata.
 Kościoły, które deklarują, że bliski jest im wzorzec Kościoła Apostolskiego, najczęściej zakładają koszulki z napisem równość „ Powszechne Kapłaństwo” owa cnota pozostaje najczęściej tylko figurą marketingową, o wiele wygodniej jest dowodzić kościołem w systemie kapłańskim niż apostolskim.
Pop –kulturowa religijność jak już wspomniałem szczególnie ma się dobrze na terenie Stanów Zjednoczonych, najbardziej zepsute moralnie społeczeństwo deklaruje w dużym zakresie procentowym przynależność do Chrześcijaństwa. W Polsce planowano wedle pomysłu Lecha Kaczyńskiego restytuować stanowisko Króla Polski miał nim zostać Jezus Chrystus. Już nie pierwszy raz Polacy reklamują się wedle prawideł pop-kultury jako naród szczególnie uduchowiony. Badania socjologiczne wykazują, że mamy w świecie jedne z najniższych notowań w zakresie wzajemnego zaufania do siebie samych. Kościoły w znacznym stopniu pogłębiają ten proces zajmują się pochłanianiem życiowej energii ludu dla utrzymania swoich ponad społecznych i ponad narodowych potrzeb. Chrześcijaństwo możliwe jest jedynie w pełnowartościowym budowaniu relacji bezpośrednio z Bogiem i Pismem Świętym. Każdy powinien wyciągnąć wnioski na ile hipokryzja i wielokrotne również i odświętne zmienianie T-shirtów stało się lub nie stało jego duchową naturą.