Dla konfrontacji z wielkoformatowymi realizacjami, które omawialiśmy. Zajmijmy się teraz trzema kameralnymi w formie, cyfrowymi instalacjami pary czołowych realizatorów współczesnej sceny sztuki multimedialnej: Christy Sommerem i Laurenta Mignonneau.

Głównym wyznacznikiem ich sztuki jest konstruowanie prac z zakodowanym w nich programem wirtualnej ewolucji, inspirującej się prawami ewolucji realnego świata, w którą jednakże uczestnik może do pewnego stopnia ingerować poprzez swoją aktywność. U podstaw tych realizacji leży eksploracja tematu Sztucznego Życia [Artificial Life] jako zasady tworzenia, podtrzymania i dynamicznego rozwijania w czasie, interakcji z dziełem sztuki.

Realizacja Life Write z 2005 roku, wykorzystuje jako interface starą maszynę do pisania. Aktywność widza-uczestnika na klawiaturze maszyny nie prowadzi do pojawienia się na arkuszu papieru tekstu, lecz ku zaskoczeniu do rzutowania na jego powierzchnię cyfrowych „insektów”, wchodzących z sobą w różnorodne relacji.
Inna realizacja Christy Sommerem i Laurenta Mignonneau Delicate Boundaries (Delikatne Granice) to interakcyjna instalacja, w której dotyk człowieka powoduje reakcje cyfrowych „bakterii”, poruszających się po komputerowym sensorycznym ekranie. Ku zaskoczeniu widza, rojące się cyfrowe „drobnoustroje” podążając w kierunku dłoni przekraczają w pewnym momencie granice ekranu monitora i spływają na jego rękę. Ludzkie ciało staje się iluzorycznym środowiskiem dla cyfrowego życia. Praca ta stwarza iluzję przekraczania granic między światem fizycznym i wirtualnym.
Bardziej zaawansowaną technologicznie pracą Christy Sommerem i Laurenta Mignonneau, jest niezwykle interesująca cyfrowa instalacji A-Volve, w której widzowie oddziałują na wirtualne stworzenia „pływające” w napełnionym wodą szklanym basenie. Projektując kształt sylwety palcem na sensorowym ekranie, widz kreuje wirtualne trójwymiarowe stworzenia, które są autonomiczne, "żywe" i pływają w prawdziwej wodzie. Ruchy i zachowanie wirtualnego stworzenia są określone przez jego formę, którą widz sam zaprojektował na sensorowym ekranie. Forma określa zdolności stworzenia do poruszania się i decyduje o jego sprawności w basenie. Najefektywniejsze stworzenia utrzymują się przy życiu najdłużej, co więcej są w stanie rozmnażać się, a potomstwo zachowuje genotyp rodziców i podlega mutacjom i mechanizmom reprodukcji wynikających z genetycznych reguł Mendel'a. Stworzenia rywalizują w walce o pozyskanie energii. Drapieżniki krążą wokół zdobyczy, próbując je zabić. Te wirtualne twory prowadzą też interakcję z widzami, reagując na ruch ich rąk w wodzie. W ten sposób widzowie mogą wpływać na rozwój wypadków.