Zawsze wyznawała zasadę: '' wolę żałować że coś zrobiłam, niż żałować że czegoś nie zrobiłam''. Tu zasada ta ''bierze w łeb ''. Żałuje... że to zrobiła i żałuje że nie zrobiła tego co mogłaby zrobić w tym beznadziejnym czasie.


Po tych wydarzeniach często cytowała słowa piosenki: ''I don't wanna be in love...''- takie motto życiowe. Nie potrafi nazwać tych uczuć, które w niej teraz się kłębią. Jest szczypta gniewu, nie wiedzieć na kogo, jest też nuta żalu, nie wiadomo do kogo. Może tak naprawdę powinna wsadzić sobie te uczucia gdzieś? Może to ona nie było zdolna do poświęceń? Może po prostu jest cholerną egoistką?



[ujęcie drugie i być może nie ostatnie]