Tworząc ziemię i morze, Bóg również ocenia, że stworzone byty są dobre. Dobre dla….kogo ?? Na każdym etapie tworzenia Bóg ocenia czy stworzone byty są dobre czy złe. Bóg mówi do siebie, rozkazuje materii. Nie mówi i nie wiemy kim jest ani jaki cel mu przyświeca i co zamierza uczynić. Wypowiada rozkazy tworzenia, nie wyjaśnia, lecz ocenia i działa. Tworzy. Rozkazuje : niech stanie się. Komu rozkazuje, przecież nie sobie. Jesteśmy światkami stworzenia, podglądaczami. Decyzje podejmuje bez szczególnego wahania. Po ocenie skutku jego stworzenia podejmuje następne decyzje i rozkazuje stworzenie następnych bytów. Postępuje powoli i krok po kroku zdąża do fazy następnej.
Światłość, ląd, roślinność, słońce, księżyc, gwiazdy, istoty żywe w morzu i powietrzu, zwierzęta naziemne.
Wszystko jest gotowe. I wtedy Bóg zdecydował, aby stworzyć istotę na swój obraz i podobieństwo, aby władał stworzonym światem. Tyle księga rodzaju.
Akt stworzenia jest rdzeniem i początkiem wszystkich wyznań współczesnego i pierwotnego świata. Stanowi podstawę porządku i struktury świata oraz określa duchowe sacrum.

Sumeryjsko-akadyjski mit o powstaniu świata, pierwszy który zachował się w postaci zapisanych tekstów, za fundament świata uznaje bezład pierwotnego oceanu. Z nim utożsamiano boginię Nammu, która dała początek ( zrodziła ) niebo i ziemię i na początku dała życie bogom. Wydała na świat niebo ( An ) i Ziemie ( Ki ), którzy stali się rodzicami boga powietrza ( enila ). Pochodzący z 3 tys lat p.n.e. kosmologicznym poemacie stworzenia z niezróżnicowanej masy wód wyodrębnia się para pierwszych bogów, czy raczej sił kosmicznych prarodziców tworzonego świata.
Nie zachował się jednolity mit o powstaniu świata pochodzący z czasów starożytnego Egiptu. Nie obowiązywała także w Egipcie jednolita religia. Istniały liczne ośrodki eligijne na terytorium całego Egiptu. Informacje o prapoczątku możemy otrzymać analizując napisy, modlitwy czy pism. Na początku istnieje bezpostaciowy chaos, utożsamiany z pierwotnymi wodami postrzeganymi jako złe. Sytuacja się zmienia, gdy pojawia się Bóg, stwórca i wydobywa z bezmiaru wód „ pierwsze miejsce”- stały ląd. Powstanie stałego lądu jest równoznaczne z pojawieniem się życia. Następnie bóg powołuje do życia parę wyższych bogów, którzy zawierają ze sobą wzorcowe święte związki i rodzą niższe bóstwa. W równorzędnym micie z Heliopolis, w którym bóg Re wydobył mocą słowa z chaosu pierwotny pagórek i z własnej plwociny lub nasienia stworzył parę pierwszych bogów Szu i Tenut, którzy zrodzili Ziemię ( Geba ) i Niebo ( Nut ).