Zanim spakowałem walizkę zacząłem się zastanawiać dlaczego tak wielu najlepszych absolwentów szkół średnich z całego świata wybiera Oxford na miejsce wymarzonych studiów.
Życie akademickie niewielkiego Oxfordu tworzą rozrzucone po mieście społeczności około stu college’ów. Z reguły tworzą je: kościół lub kaplica, refektarz, w którym studenci wspólnie z profesorami spożywają posiłki, ogrodu bądź niewielkiego parku, burs, sal i biblioteki.
Uzupełnieniem college’ów są: biblioteka centralna – Bodleian Library, muzea między innymi.: Museum of the History of Science, Ashmolean Museum, Oxford University Museum of Natural History, Pitt Rivers Museum, w których w dni robocze prowadzone są konwersatoria i wykłady. Na każdym kroku natrafiamy na zabytkowe kościoły, stare puby – polecam zwłaszcza The Turf około 100 metrów od Bodleian Library, The Eagle & Child na St Giles, a jeśli jest słonecznie warto odwiedzić The Head of the River nad Tamizą nazywaną tutaj Isis. Na Broad Street mieści się księgarnia Blackwell znana z największego w Europie pomieszczenia, w którym na dwóch kondygnacjach rozmieszczone są książki. Zwłaszcza latem warto pospacerować po ogrodach botanicznych przy Rose Line, czy po Christ Church Meadow. Do dyspozycji studentów pozostają boiska, kina, teatry i galeria Modern Art Oxford na Pembroke Street gdzie aktualnie eksponowane są prace Pawła Althamera i Mirosława Balki. Liczne kluby i towarzystwa, na przykład debat - słynne Oxford Union mają trudny do przecenienia wpływ na bogactwo życia towarzyskiego oraz na rozwój oratorskich umiejętności swych członków. Wszystko to znajduje się na niewielkim obszarze w centrum miasta, uzupełnia się wzajemnie i współtworzy jego akademicką tożsamość. Architektura reprezentuje wszystkie brytyjskie style począwszy od czasów przybycia Anglosasów na Wyspy. Codzienne przebywanie w takim środowisku sprzyja wykształceniu się zmysłu estetyki. College spinane są administracjami dwóch uniwersytetów – Oxford i Brookes. Jest to bardziej zdecentralizowana struktura w porównaniu z uniwersytetami na kontynencie.
Tryb kształcenia również odbiega nieco od wzorców przyjętych w Europie kontynentalnej. Nad nieobowiązkowymi wykładami przeważają konwersatoria, laboratoria i warsztaty. Jeśli chodzi o kierunki humanistyczne i quasi humanistyczne to podstawową formą wypowiedzi jest esej. Dawniej egzaminy odbywały się w formie ustnej. Do dziś premiuje się zwięzłość, jasność przekazu myśli, umiejętność doboru argumentów.