Tyroksyna i trójjodotyronina są potrzebne dla prawidłowej przemiany materii, dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowaniu układu nerwowego, dla utrzymania cholesterolu na odpowiednim poziomie. Trzeci hormon to kalcytonina, która utrzymuje kości w należytym stanie i umożliwia prawidłowe funkcjonowanie nerek.
Gdy tarczycy coś dolega
Najczęściej występujące choroby tarczycy to nadczynność i jej przeciwieństwo – niedoczynność tarczycy.
Z dużym prawdopodobieństwem cierpisz na nadczynność tarczycy, gdy występują następujące objawy:

-chudnięcie mimo apetytu,

-zakłócenia rytmu serca, migotanie przedsionków,

-duża potliwość, skóra jest ciągle wilgotna,

-osłabienie siły mięśni, drżenie rąk,

-opuchnięcie stóp i podudzi,

-stałe odczuwanie gorąca, „buchanie” gorącem,

-zaburzenia emocjonalne – drażliwość, nerwowość, kłopoty z zasypianiem,

-biegunki,

-u kobiet – zakłócenia cyklu, brak miesiączki.
W przypadku niedoczynności objawy są dokładnie odwrotne. A więc są to:

- tycie mimo braku apetytu,

 -spowolnienie akcji serca, wzrost stężenia cholesterolu,

- obrzęk podudzi,

- skóra sucha, szorstka, szara i zimna,

- stałe od czuwanie zimna,

- spowolnienie fizyczne i psychiczne, brak siły i ochoty do aktywności,

- zaparcia,

- u kobiet – wydłużone cykle miesiączkowe, obfite krwawienia, niepłodność,

- u mężczyzn – utrata zainteresowań seksem, impotencja.
Właściwą diagnozę może postawić tylko lekarz po przeprowadzeniu USG tarczycy, zbadaniu poziomu stężenia hormonów we krwi oraz scyntografii, czyli izotopowemu badaniu gruczołu.
Skąd się biorą choroby tarczycy?
Nadczynność i niedoczynność tarczycy powstają najczęściej w wyniku zaburzeń układu immunologicznego, który zakłóca pracę gruczołu.
Jeśli wymienionym wyżej objawom nadczynności towarzyszy jeszcze wytrzeszcz oczu, to oznacza chorobę Gravesa – Basedowa, w wyniku której tarczyca nie reaguje na sygnały z mózgu o wystarczającym stężeniu wytwarzanych hormonów, dlatego produkuje je bez opamiętania. Na tę chorobę zapadają najczęściej kobiety w wieku 30 – 50 lat. Inna przyczyna to guzek lub guzki, które również zakłócają przebieg informacji z przysadki mózgowej. W efekcie we krwi krąży za wiele hormonów, które dezorganizują pracę organizmu. Rzadziej jest to efekt nowotworu tarczycy lub przysadki mózgowej.

Powikłania nadczynności to łamliwość kości, a w chorobie Gravesa–Basedowa – nawet utrata wzroku, stany zapalne, owrzodzenia rogówki.