Ostatnio dość modnym tematem stało się określanie typu osobowości partnera płci jakby na to nie patrzeć męskiej... Na wstępie postaram się przybliżyć niewtajemniczonym pojęcia użyte w tytule artykułu.

Czy w dobie agresywnego egalitaryzmu jest sens występować w obronie różności? Istnieje obawa bycia posądzonym o wstecznictwo i ciemnogrodyzm, o niezrozumienie potrzeb ludzi współczesnych, ducha historii i wszelkie takie tam…

Seksizm to złe traktowanie jednej z płci, antyfeminizm - racjonalna ideologia. Natomiast nazizm i faszyzm były dwoma różnymi światopoglądami (chociaż oba doprowadziły do śmierci niewinnych ludzi!!!).

Zajmijmy się na chwilę swoim życiem... Spójrzmy na nie z innego punktu widzenia niż dotychczas. Odkryjmy tajemnicę...

"Pierwszego mężczyznę zabiłam, kiedy miałam czternaście lat. Potem już nie potrafiłam przestać. Na świecie jest wielu niedobrych mężczyzn. Ale znajdzie się też kilka niedobrych dziewczyn. Ja jestem jedną z nich." (fragment).

Dlaczego jestem żeńską antyfeministką? Kiedy patrzę na mężczyznę, mam pewność, że nigdy nie poddał się on

Dlaczego czasami czujesz się dzieckiem, czy nastolatką, albo tak się zachowujesz, mimo, że jesteś całkiem dorosłą osobą? Czasami mówimy o kimś, że zachowuje się jak dziecko.

Obchodziliśmy dzień ojca. Profesjonalnych artykułów z okazji tego dnia ukazało się mało, chociaż tekstów niezawodowych dziennikarzy mieliśmy wysyp. Wygląda więc na to, że media

"Kobietą się nie rodzi. Kobietą się staje."

Czym różni się przeciętna kobieta od feministki i czy feminizm, to najgorsze, co może mężczyzn spotkać? Tego dowiedzieć się możesz bardzo prosto, pytając swoją partnerkę: co sprawia, że jesteś gentlemanem, a co, że ona jest damą.