Autor w „Wolnych i zniewolonych” odsłania swoją prawdziwą naturę: wolnego człowieka, niezłomnego długodystansowca, płynącego pod prąd. Nie można o tym inaczej powiedzieć, bo wydarzenia, które opisuje autor w książce świadczą o tym bezapelacyjnie.

Robert Krool, jak sam pisze, upadał cztery razy. Trudno nie zgodzić się z Maciejem Wilkiem, dyrektorem Teatru Bajka, który pisze o książce "Cztery pogrzeby Kroola i oczywiście jedno wesele." Cztery razy tracił biznes, pieniądze, znajomych i przyjaciół a nawet zaufanie rodziny. A jednak, w potocznym znaczeniu tego słowa, jest człowiekiem sukcesu. Cztery razy bowiem podnosił się z upadku i przystępował do budowania nowego, lepszego, doskonalszego, nazwijmy go "systemu", który pozwolił mu nie tylko zarabiać pieniądze, ale także rozwinąć swoje umiejętności. Nie przypadkiem uważa się go teraz za jednego z najlepszych coachów na świecie.

Bo kto powiedział, że ma być łatwo? – to słowa, które w tej książce często spotykamy.
Od pierwszych stron wodzi nas Krool na pokuszenie, prowokuje, bombarduje kontrowersyjnymi poglądami, zmuszając do myślenia. W życiu nie ma lekko – i choć tymi słowy autor nie odkrywa Ameryki, to jednak pokazuje nam, że tak musi być i zawsze jest możliwość, aby wyjść z kompletnie patowej sytuacji na swoje. To jest bez wątpienia największa siła tej książki - wypływający z każdej strony optymizm i chęć podjęcia walki ze swoimi słabościami, aby osiągnąć choć dziesiątą tego, co autor.

Bo sztuka myślenia Kroola fascynuje, tak jak świat finansów czy niezwykłość historii. Ma on też swój znak firmowy: autoironię. Nazywa siebie osłem, przy czym Krool w oślej skórze, tak naprawdę wykonuje kawał dobrej roboty, wspierając innych, o czym świadczą doskonałe recenzje nie tylko książki, ale i działań zawodowych Kroola, który mówi o sobie: „jestem jedynie zwykłym coachem – jednak pracującym dla niezwykłych, bardzo ciekawych, znanych ludzi, sam pozostając w cieniu.”

Nie jest to kolejna pozycja z serii - poprawię Twoje życie na siłę, na pewno. Krool pisze o błędach - swoich i obserwowanych podczas kariery zawodowej. Tylko od nas zależy, czy wykorzystamy wskazówki i wyciągniemy wnioski z cudzych błędów. To naprawdę mniej boli i jest zdecydowanie bardziej korzystne niż ryzykowna nauka na samym sobie.