Tak, to jego pierwsza, a może kolejna przygoda z wystąpieniami publicznymi.
"Napisz mi wzór reakcji N-hydroksysukcynoimidu z TosSu! W tej chwili!". Albo jakieś inne piekielnie proste pytanie. Na studiach nie pozwalają sobie tak wrzeszczeć. Nie potrzeba. Czasami chwytają się innej broni, jeszcze gorszej - zanudzają :) .
"Eee, eee, wzór czego?" - nieśmiałym głosem pyta się uczeń. "Jak to czego? Nie wiesz?! Jedynka! Jesteś leniwy! Nic ci się nie chce! Kiedy ty się weźmiesz wreszcie w garść - bla, bla, bla - i w ogóle!".
Na ten moment zwracam uwagę, że to tyczy się tylko części nauczycieli. Często mniejszej części. Ich się jednak najlepiej pamięta :) .
I co się dzieje w przyszłości? "Zdzisiek, jutro do firmy przyjeżdża zespół reprezentacyjny XYZ Corporation. Wiesz, tej spółki, która zatrudnia 100 000 pracowników. Poprowadzisz dla ich przedstawicieli prezentację na temat naszego największego projektu.".
A następnego dnia...
"Dzień dobry, państwu, panom, znaczy... Mamy taki ppprojekt. Jest baaardzo duży... właśnie. No i tak. Chcemy, znaczy ja nie... znaczy szef chce, czyli w imieniu firmy, naszej firmy, tak... Czyli właśnie byście w niego zainwestowali. No, tyle ile będzie potrzeba. Jja nie mam wcale stracha, znaczy, tego no... tremy. Ja jestem przyzwyczajony do wystąpień publicznych, chociąż, te... nigdy nie występowałem [...]". Pozwoliłem sobie pominąć.
Troszeczkę podkoloryzowałem, ale sądzę, że domyślasz się o co chodzi. Skąd się to bierze? Ta trema m.in. przed występowaniem publicznym?
Pewnie po części sam już Sobie odpowiedziałeś. Jak to mówią trenerzy NLP, została zakotwiczona. Co to znaczy?
Dawno, dawno temu zdarzyła ci się (ja tak ogólnie) negatywna, niemiła sytuacja. Skojarzyłeś ją z występowaniem przed innymi ludźmi. Teraz, kiedy zechcesz wystąpić publicznie Twoja podświadomość przywołuje ten stan emocjonalny, kotwicę.
Każdy z nas coś kotwiczy. Podałem tego przykład. Rzecz w tym, by to robić świadomie.
Jak kontrolować kotwiczenie?
Usiądź w spokojnym miejscu. Z dala od hałasów, od gwaru, od niepokoju. Opuszczają Cię wszystkie myśli... Robi się wolne miejsce na nowe :) . Oddychasz wolno i głęboko.
Zamknij oczy (a najlepiej zrób to po dotyczytaniu do końca instrukcji). Możesz włączyć jakąś muzykę releksacyjną. Rozluźniasz się... Twoje ciało staje się ciężkie, przyjemnie ciężkie. Możesz się szczerze uśmiechnąć, dzięki czemu rozluźniasz mięśnie twarzy.