Spotkałam w ciągu 21 lat  trzy niewierzące osoby, tzn. na pewno spotkałam ich tłumy, nawet całe tabuny tylko o tym nie wiem, ale te 3 to zdeklarowane, z którymi o tym rozmawiałam, próbowałam zrozumieć, znając ich życie, podejście do wielu spraw i tę deklarację niewiary. Zastanawiałam się jak to godzą, bo w sumie, co jest trudniejsze - wiara czy niewiara? Czy siebie mogę nazwać wierzącą? Myślę że jako JA tak, ale co na to BÓG? Kiedyś się dowiem...
„Żyj w zgodzie z samym sobą” - filozoficzny cytat, bo w tym JA to jest najważniejsze. Tylko tak łatwo powiedzieć, napisać sobie na kartce, powiesić nad łóżkiem, ale stosować się trudna sprawa szczególnie, gdy inni ludzie i sytuacje wymagają czegoś odmiennego. Podobno najważniejsze to nie zatracić siebie w życiu. Banał?
Bóg - każdy z nas inaczej sobie go wyobraża. W wielkim tłumie nieraz samotność jest większa niż w pustym domu, ale czy jest z Tobą On? ”Pamiętaj! Dary losu nie mają gwarancji. Jedyną gwarancją jest Bóg. Odkrywaj go” A jak my go odkrywamy? Kościół to frustrująca instytucja, tyle wymyślonych przepisów przez ludzi, którzy być może także się mylą, a reszta ma je stosować,np.

- ksiądz nam kiedyś na religii powiedział, iż mniejszym grzechem jest mieć chłopaka i uprawiać z nim seks niż mieszkać z chłopakiem i robić to samo, absurd;

- dziewczyna jest w ciąży (tu się zgodzę popełniła grzech seks przedmałżeński itd.) ze swoim chłopakiem, a ten ją zostawił i już do końca życia jest grzeszna wg Kościoła bo do komunii nie może przystąpić, dobra matka;

- nietolerowanie antykoncepcji  w momencie np. kiedy rodzina ma 15 dzieci i nie stać  jej na kolejne.
Powracając natomiast do niewierzących, sądzę, że nie ma takich, wymieniłam te 3 osoby, ale uważam, że nawet one są wierzące, tylko nie dookreślają w co. Uważam, że nie można żyć, nie wierząc w nic. To, że akurat komuś znudziło się chodzenie do Kościoła, inny nie wierzy w Raj po ziemi, trzeci nie chce iść do nieba, czwarty myśli, że Dekalog to obłuda, bo i tak wszyscy dookoła go łamią i rezygnuje z chodzenia do spowiedzi co miesiąc, czy całkowicie odcina się bo w rodzinie nigdy nie było mowy o Kościele i on też nie ma z nim nic wspólnego TO Nie JEST NIEWIARA, to wręcz jest jej poszukiwanie. Ale z drugiej strony 90% Polaków to ludzie ochrzczeni, a na dobrą sprawę większość i obecnie coraz więcej osób jest zdeklarowana jako „wierzący niepraktykujący”.