Jeszcze nie ochłonąłem po honorowej porażce na radnego do m.st. Warszawa, z listy Platformy Obywatelskiej, gdzie byłem doproszonym gościem a już zastanawiam się jak z dobrym skutkiem zagospodarować wolny czas po śmierci, Śp. TERESY mojej małżonki, z która przeżyłem ponad pól wieku. Ażeby nie zwariować, czy umartwiać się nad swoim losem, zastanawiam się nad zgłoszeniem w odpowiednim momencie swojej kandydatury w wyborach do Polskiego Parlamentu. Patrząc w tył większą połowę swojego życia nie zaniedbując obowiązków rodzica poświęcałem młodzieży, działając od 40 lat w różnych organizacjach, stowarzyszeniach na rzecz wychowania kulturalnego kibica, zaszczepiając miłość do Polskiej piłki w Sekcjach Sympatyków. Samemu żeby dogłębniej poznać tajniki piłki nożnej, przez 10 lat byłem sędziom piłkarskim. W tym roku w dniu 1 czerwca minęło mi 40 lat działalności społecznej w PZPN, a 3 lipca 55 lat od pierwszego meczu na starym stadionie CWKS Legia. W odróżnieniu do dzisiejszych działaczy, którzy żyją z piłki, a nie dla piłki karzą sobie słono płacić, za każde posiedzenie. Oprócz sędziowania, działałem w Wydziale Wychowania, Dyscypliny, ostatnio w Klubie Seniora. W między czasie ponad 25 lat działałem w Sekcji Sympatyka CWKS Legia, będąc jej prezesem przez 10 lat do 1985 roku. Przez parę ładnych lat byłem wice prezesem Ogólnopolskiej Rady Klubów Kibica, a ostatnio Stowarzyszenia Klubu Kibica Reprezentacji Polski. Przez ostatnie cztery lata, trochę się wyciszyłem z uwagi na ciężka chorobę mojej małżonki. Wymagała 24 godzinnej opieki. Sam się nią opiekowałem, wspomagany przez rodzinę, kiedy chciałem iść na mecz, aby odpocząć psychicznie.

Co prawda z moimi poglądami służenia ludziom, czy na politykę, nie wiem czy znajdzie się partia, która zgodzi się na umieszczenie mnie na swojej liście?

O ile nie, to pozostanie mi walka o fotel senatora.
Wiara we własną popularność na obrzeżach Warszawy okazała się mirażem. Nie wszyscy są kibicami piłki nożnej, czy sympatykami Platformy Obywatelskiej rządzącej partii. Przekonałem się jak bardzo nasze społeczeństwo jest podzielone. Człowiek, człowiekowi wilkiem, a wszystko to, że obecnie brak jest autorytetów i jak patrzy się, na zachowanie naszej klasy politycznej. To włosy stają dęba na głowie. Społeczeństwo jest otumanione. Jeszcze niedawno nieudacznik staje się bohaterem narodowym, i odwrotnie, idol agentem. I bądź tu mądry. Nie wspomnę tutaj o ciągłych wojnach na górze, podsycanych przez brukową prasę, a wszystko to za ciągła walką o kasę.