W dniach 15-18 sierpnia 2011 roku w brazylijskim mieście Manaus, odbyło się panamazońskie Wielkie Spotkanie Rdzennych Narodów – Wiedza, Ludzie i pełne życie w harmonii z lasami, sponsorowana przez Koordynacje Rdzennych Organizacji z Amazonii (COICA). W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele rdzennych społeczności oraz lokalnych i krajowych organizacji indiańskich z Brazylii (COIAB), Peru (AIDESEP), Ekwadoru (CONFENIAIE), Boliwii (CIDOB), Kolumbii (OPIAC), Wenezueli (ORPIA), Gujany (APA), Gujany Francuskiej (FOAG) i Surinamu (OIS). Wśród zebranych obecnych było ponad 110 indiańskich liderów, przedstawiciele organizacji ekologicznych, organów rządowych oraz międzynarodowych organizacji współpracy.



Podczas zgromadzenia poruszono szereg tematów związanych z samowystarczalnością indiańskich społeczności, zachowaniem tradycyjnej wiedzy i kultury, bioróżnorodnością regionu, stanem ochrony środowiska, kryzysem klimatycznym i środowiskowym, kolportowaniem starych modeli gospodarczych skrywanych pod osłoną „zielonego biznesu” oraz zagrożeniami jakie kreują się nad zdrowiem i życiem rdzennych społeczności w całej Amazonii.
Na początku debaty kierownik COICA, Edwin Vasquez, oświadczył, że dyskusje na poszczególne tematy powinny być prowadzone bez zaniedbania rdzennych wizji kosmologicznych oraz bez „importu” pojęcia innych narodów. Paunchir Tito z ekwadorskiej grupy etnicznej Shuar przypomniał, że Indianie są bardzo zaniepokojeni wdrażaniem wielkich projektów na brazylijskim terytorium oraz w krajach sąsiednich. Wśród nich znajdują się elektrownie wodne oraz eksploatacja złóż ropy naftowej i gazu: „Wszystkie te megaprojekty są realizowane głównie w lasach, na rdzennych ziemiach bądź w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Rządy krajów rozwijających się chcą tylko wykorzystać bogactwo Amazonii i nie są zainteresowane tym jak wpłynie to na rdzenną ludność. Dlatego podczas tego spotkania będziemy przedstawiać wnioski oraz strategie radzenia sobie z tym problemem”.
W trakcie wystąpień Indianie skrytykowali plany budowy 306 kilometrowej autostrady w Boliwii, która przetnie terytoria chronione w parku TIPNIS i zagrozi egzystencji i ekonomii trzech grup etnicznych. W ogniu krytyki znalazła się także polityka peruwiańskiej administracji wydającej pozwolenia na poszukiwanie surowców naturalnych na ziemiach indiańskich społeczności oraz planowane lub już wdrażane projekty kilkudziesięciu, nie rzadko potężnych, elektrowni wodnych na rzekach w całej Amazonii: w tym Tapajos, Madeira, Xingu, Teles Pires, Araguaia, Ene, Tocantis i innych.