W drugiej połowie kwietnia br. do Europejskiego Komitetu do Spraw Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu (CPT) wysłany został list otwarty, który jest wspólną rezolucją organizacji wymienionych poniżej. Jak informuje sekretariat IAAPA, list dotarł już do wszystkich członków Komitetu; napisano go w związku z planowanymi przez CPT w tym roku "odwiedzinami" niektórych placówek psychiatrycznych w Niemczech. Autorzy zarzucają Komitetowi maskowanie faktów, a jego pracę uważają za szkodliwą wobec uniwersalnych idei praw człowieka, sprowadzając je, tym samym Organizację Narodów Zjednoczonych, a w szczególności jej Najwyższego Komisarza Praw Człowieka, do roli karykatury.
Oto treść listu:
>>Jest to wspólna rezolucja stowarzyszeń:

IAAPA - Międzynarodowe Stowarzyszenie Przeciwko Przemocy Psychiatrycznej;

die BPE e.V. - Federalna Wspólnota Robocza Osób Doświadczonych Psychiatrią

LPE e.V. - Krajowe Stowarzyszenie Osób Doświadczonych Psychiatrią

LPE NRW e.V. - Krajowe Stowarzyszenie Osób Doświadczonych Psychiatrią Nadrenia Północna-Westfalia

Irren-Offensive e.V. w Werner-Fuß-Zentrum
"CPT planuje nowe wizyty, tuszujące psychiatryczne tortury"

Jak się dowiedzieliśmy, na tegorocznej agendzie Europejskiego Komitetu do Spraw Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu (CPT), wpisane są m.in. ponowne „wizyty” w niemieckiej psychiatrii. Od 1. stycznia 2009 roku, czyli po ratyfikowaniu przez Niemcy Konwencji Praw Człowieka Osób Niepełnosprawnych ONZ, wszystkie środki przymusu psychiatrycznego stały się w ten sposób przestępstwem, jeżeli stosowane są wbrew woli zainteresowanego. Na skutek podpisania Konwencji ONZ („Convention on the Rights of Persons wit Disabilities”), której art. 14. nakazuje: „niepełnosprawność nie może usprawiedliwiać w żadnym przypadku pozbawienia wolności”, niemiecka ustawa o ochronie zdrowia psychicznego (PsychKG) stała się nielegalnym prawem specjalnym i podlega zniesieniu(1)*. Dopuszcza ona bowiem przymusowe zatrzymanie na podstawie niepełnosprawności - domniemanej „choroby psychicznej”. Wspomniana Konwencja ONZ potwierdza jedynie to, co określone już było w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 roku, jak też w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka z 1953 roku: psychiatryczne środki przymusu, takie jak więzienie, „leczenie” pod przymusem i ubezwłasnowolnienie, są na całym świecie i we wszystkich przypadkach traktowane jako ciężkie łamanie praw człowieka - przede wszystkim pozbawianie wolności, okaleczenia ciała oraz naruszanie praw osobistych i godności ludzkiej.