Na politycznych szczytach trwa tornado, zmieniające sytuację już nie z dnia na dzień, lecz z godziny na godzinę. Wzajemne oskarżenia, przesłuchania, przecieki i co kto tylko sobie zażyczy. Komentatorzy polityczni wszystkich mediów i wszelkiej maści mają raj. Bodaj Piotr Semka powiedział publicznie, że dobrze się składa, gdyż w okresie wakacyjnym na ogół trudno o tematy, a w tym roku taka ulga! Piszę o komentatorach wszelkiej maści, ponieważ bardzo trudno o takiego, któremu nie da się przypiąć etykiety zwolennika konkretnej partii, lub przynajmniej tzw. "środowiska". Jedynym dziennikarzem, którego osobistych poglądów politycznych wciąż nie mogę rozszyfrować (i niech tak zostanie!) jest Maciej Zakrocki z "Trzeciego wymiaru" TVP3, którego innym wielkim atutem jest obok niezbędnej dziennikarzowi dociekliwości także wielka kultura osobista.

Nie będę ukrywał, że moje sympatie polityczne lokuję aktualnie gdzieś pomiędzy PO i PiS, uznając wyższość Platformy w tematach gospodarczych, a PiS doceniając za upór w forsowaniu wizji Państwa, która jest bliska mojej wizji. Jednak nie jestem zaciętym "kibolem" żadnej z tych partii, starając się nie tracić dystansu, tak by widzieć również ich słabe strony, których po obu stronach jest niestety wiele. Dotyczy to zresztą wszystkich ważniejszych ugrupowań polskiej sceny politycznej, a moje (i jak myślę wielu innych bardziej rozgarniętych politycznie i odległych od fanatyzmu partyjnego Polaków) decyzje przy urnie wyborczej, są cały czas wyborami tej partii, która ma najmniej słabych stron.

I tak, gdyby np. "Samoobrona" przestała być partią wodzowską, idącą ślepo za swoim przywódcą, który daje sobie wcisnąć i powtarza rozmaite bzdury, w trudnych sytuacjach kieruje się częściej emocjami, niż chłodną analizą i rozsądkiem politycznym, szybciej mówiąc niż myśląc, to może patrzyłbym na tą partię przychylniej. Gdyby nie tylko rozliczenia kampanii wyborczych, ale i bieżące finanse "Samoobrony" były całkowicie transparentne, historia powstania partii szczegółowo opisana, a wątpliwości dokładnie wyjaśnione, to pewnie patrzyłbym jeszcze przychylniej. Kolejne punkty przyznałbym tej partii wtedy, gdyby z jej członkami nie rozmawiali prokuratorzy i sądy, zwłaszcza w takich sprawach jak posła Łyżwińskiego. Musiałaby jednak przede wszystkim "Samoobrona" inaczej wyważyć w swoim programie tematykę socjalną, nadać jej zrównoważony balans. Natomiast nie jest dla mnie istotne to, dlaczego Andrzej Lepper jest zwalczany przez wielu polityków: z powodu obawy, że swoją, nabytą na różne sposoby wiedzą na temat różnych ciemnych, nie tylko politycznych sprawek tych polityków może się w każdej chwili podzielić z opinią publiczną (być może, zresztą, swoim zwyczajem co nieco dokładając od siebie, lub odpowiednio interpretując fakty).