4. Może uda się zwalczyć pesymizm. To cecha, którą zauważa u nas sporo osób: nie potrafimy cieszyć się z własnych dokonań, nie umiemy docenić i "sprzedać" tego, co nam wychodzi. Pewnie, że Euro 2012 będzie gigantyczną sprawą. Pewnie, że raz czy drugi komuś zdarzy się "dać ciała". Ale jeśli nie wydarzy się żadna koszmarna katastrofa, będzie to spory powód do dumy. Trudno oczekiwać, że jedna impreza wyzwoli cały naród z chronicznego "zacukania" - ja jednak optymistycznie wierzę, że wielu Polaków nauczy się patrzeć innym prosto w oczy.

Pięć lat to bardzo dużo w Polsce i na Ukrainie. Zwłaszcza, że w kontekście politycznym trudno mówić o stabilności. Pozostaje mieć nadzieję. I robić to, co się obiecało.